توضیحات

 دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع طبقه بندی و خصوصیات کرم ها

کرم شناسی

عنوان های پاورپوینت  : 

آشنایی با انواع طبقه بندی و خصوصیات کرم ها

کرم شناسی

کرمهای نخی ـ نماتودمها 

ریخت شناسی و فیزیولوژی

چرخه ی زندگی

سستودا

ریخت شناسی

فیزیولوژی

چرخه ی زندگی 

بیماریزایی

مقاومت و ایمنی 

تشخیص

ترماتودا

ریخت شناسی

چرخه زندگی

آسیب شناسی

قسمت ها و تکه های اتفاقی از فایل

تشخیص

تشخیص سستودهای روده ای مبتنی بر شناسایی نوع انگل با توجه به خصوصیات پروگلوتید، تخم و گاهی اسکولکس آن است.

آنتی ژن های لاروی متعددی از آن جمله آنتی ژن های مرحله ی لاروی تنیاسولیوم در تشخیص کیست هیداتید و سیستی سرکوزیس مورد استفاده قرار می گیرند.

ترماتودا

فلوک ها کرمهای انگل متعلق به رده ترماتودا و از شاخه کرمهای پهن هستند.

زندگی انگلی آنها باعث رشد تخصص یافته ی اعضای تولید مثل و اتصال و تحلیل اعضای حرکت و گوارش شده است.

گونه های انگل در انسان متعلق به «دای جنا» می باشند که در آنها تولید مثل جنسی کرمهای بالغ با تولید مثل غیرجنسی در مرحله لاروی در بدن حلزون دنبال می گردد.

ریخت شناسی

ترماتودهای بالغ معمولاً تخت، کشیده و برگی شکل هستند ولی بسته به حالت انقباضی کرم، می توانند به اشکال بیضوی، مخروطی یا استوانه ای درآیند.

اندازه ی آنها از کمتر از یکی میلی متر تا چند سانتی متر متغیر است.

کرم در درون پوشش بدون سلولی پیچیده شده است.

در پوشش این کرمها میکروتریش و یا کانالهای سوراخ دار (شبیه به پوشش خارجی سستودها) وجود ندارند.

پوشش ترماتودا نقش مهمی در جذب کربوهیدراتها دارد.

کرمها به وسیله ی بادکشهای عضلانی و فنجان مانند خود، که گاهی مجهز به خار و یا قلابچه است، به میزبان می چسبند.

بادکش دهانی در انتهای قدامی کرم قرار دارد و در بسیاری از گونه ها  بادکش شکمی یا استابولوم بزرگتر و فاقد مجرا در سطح شکمی و در قسمت خلفی بادکش دهانی دیده می شود.

ترماتودها فاقد حفره ی بدنی هستند.

فضای داخلی بین اعضای مختلف توسط مایع و شبکه ای از سلول ها و فیبرهای بافت همبند پر شده است.

حلق عضلانی و کروی کرم از دهان در بادکش دهانی تا مری کوتاه و باریکی امتداد یافته و ترشحات غدد بزاقی تک سلولی را دریافت می کنند.

سیستم دفعی شامل سلول های شعله ای منتشر و پراکنده مویرگها، لوله های جمع آوری کننده، مثانه و یک سوراخ دفعی است.

سلول شعله ای انتهایی، هلالی و دارای دسته ای مژه است که به طرف قسمت داخلی مویرگ انتهایی جهت گرفته اند.

با فعالیت این مژه ها، مواد زاید دفعی به داخل سیستم دفع لوله ای رانده شده و سرانجام از طریق مثانه و از سوراخ موجود در سطح شکمی انتهای خلفی کرم به خارج می ریزند.

سیستم عصبی ابتدایی کرم شامل دو گانگلیون جانبی در ناحیه حلق است که به وسیله رابط پشتی به یکدیگر می پیوندند.

به جز ترماتودهای خونی که تک جنسی هستند، سایر ترماتودهای انگل انسان هرمافرودیت می باشند.

بیضه های مشخص کرم معمولا دو عدد ( به جز شیستوزوماها) و اغلب در نیمه ی خلفی بدن قرار دارند.

اعضای تولید مثل کرم ماده شامل، تخمدان منفرد، اویدوکت، کیسه ذخیره اسپرم، غدد و مجاری زرده، اووتیپ، غده مهلیس و در بسیاری گونه ها کانال لورر می باشد.

اووتیپ، استاع عضلانی اویدوکت است که توسط غده ی مهلیس با عمل نامشخص، احاطه شده است.

تخم رشد نیافته مرکب از توده ی بارور، سلول های زرده، غشاء زرده و یک پوسته است.

پوسته ی تخم در اغلب ترماتودهای دای جنا، دارای دریچه ی قطبی درپوش مانندی است ولی تخمهای شیستوزوما فاقد دریچه هستند.

ترماتودهای بالغ به وسیله انقباض، طویل شدن و پیچ خوردن، حرکت می کنند.

این کرمها به کمک بادکش ها موقعیت خود را در بدن میزبان حفظ می کنند.

دوره ی زندگی بسته به گونه متغیر است ولی معمولا چندین سال، و در شیستوزوماها تا 30 سال، به طول می انجامد.

تنفس کرم عمدتاً بیهوازی است و گلیکوژن به اکسید کربن و اسید چرب تجزیه می شود.

اشکال لاروی انگل به اکسیژن نیاز دارند.

خودباروری، روش معمول لقاح، در گونه های هرمافرودیت است.

آلت تناسلی (سیروس) عضو جفتگیری است و اسپرماتوزوئید با عبور از رحم در کیسه ی ذخیره اسپرم نگهداری می شود.

چرخه زندگی

در میزبان قطعی، که معمولا از مهره داران است، تکثیر به شکل جنسی و با تولید تخم صورت می گیرد ولی در میزبان واسط نرم تن، تولید مثل غیرجنسی است .

در چرخه زندگی معمولی ترماتودها، تخمها از طریق روده ای، ادراری ـ تناسلی و یا مجاری تنفسی از بدن میزبان قطعی خارج می شوند.

هنگام باز شدن تخم در آب شیرین، درپوش تخم با یک حرکت ناگهانی باز شده و به لاور میراسیدیوم اجازه خروج می دهد در حالی که پوسته ی تخمهای بدون درپوش، در اثر حرکات فعالانه ی لاروشکاف برداشته و لارو خارج می گردد.

پس از خروج از پوسته، میراسیدیوم مژه دار و گلابی شکل فعالانه در آب شنا می کند.

این لارو دارای غدد ترشحی قدامی است که با تولید آنزیم توسط این غدد، لارو وارد بافتهای حلزون می گردد.

میراسیدیوم توسط محرکهای شیمیایی که احتمالا توسط موکوس و یا عصاره ی بافتی حلزون ایجاد می شوند به طرف میزبان مناسب جلب می گردند.

میراسیدیوم با حرکات مته مانند و به کمک ترشحات غدد خود در طی چند دقیقه از طریق قسمتها ی بدون صدف حلزون وارد آن می گردد و پس از ورود، مژه های خود را از دست می دهد.

اگر میراسیدیوم در عرض چند ساعت حلزون مناسب را پیدا نکند، خواهد مرد.

در بعضی گونه ها،تخمهای باز نشده ی کرم توسط حلزون خورده شده و در روده ی این میزبان باز می شوند.

در داخل بافتهای حلزون، میراسیدیوم متحمل دگردیسی شده و تیدبل به اسپوروسیت نامنظم و کیسه ای می شود که به عنوان کیسه ی جوانه ای عمل کرده و با رشد خود ایجاد نسلی از اسپورسیت های دختر به نام ردی می نماید که از دیواره ی پار شده ی اسپورسیست های مادر خارج می شوند.

اسپوروسیست مادر معمولا نزدیک به محل ورود میراسیدیوم جایگزین می شوند ولی اسپورسیست های دختر و ردی در امتداد فضاهای لنفی حرکت کرده و به غدد کبدی حلزون می روند

در داخل ردی و اسپورسیست های دختر سرکرها رشد کرده، خارج می شوند و با ورود به بافتهای حلزون و سرانجام عبور از پوشش خارجی حلزون به داخل آب می ریزند.

ساز و کار تکثیر در مرحله لاروی ترماتودهای دای جنا شامل تولید تعداد زیادی سلول های زایا است که به نظر میرسد ناشی از چند جنینی شدن توده تخم بارور باشند.

سرکر دارای بدن بیضی شکل، دم طویلی برای شنا، بادکش های دهانی و شکمی، خارها یا زواید کوچک نیزه ای، مجرای گوارشی، سیستم تولید مثل ابتدایی، سیستم دفعی و غدد رأسی تک سلولی همراه با مجراهایی است که نزدیک به بادکش دهانی باز می شوند.

ترشحات هضم کننده ی غدد رأسی، سرکر را قادر می سازد وارد پوست میزبان قطعی (شیستوزوما)، و یا وارد بافتهای میزبانان واسط شود.

سرکرها ممکن است به لایه سطحی آب چسبیده و یا در ته آب ساکن باقی بمانند.

سرکرها در آب عمر محدودی دارند، مگر آن که گیاه مناسب و یا میزبان مطلوب خود را یافته، روی آن به درون کیست فرو روند یا وارد پوست میزبان قطعی خود شوند.

سرکر درون کیست، متاسرکر نامیده می شود و در این حالت ، دم، غدد کیست ساز و هضم کننده ی سرکر ناپدید می شوند.

برای تهاجم به میزبان قطعی، متاسرکر موجود در بدن میزبان واسطه دوم (ماهی، سخت پوست، حلزون)و یا روی گیاهان آبزی باید خورده شود و یا سرکر وارد پوست گردد.

حلزونها (اغلب گونه های آب شیرین آنها) نخستین میزبانان واسطه ترماتودها انگل انسان هستند.

تنها برخی از گونه های حلزون به عنوان میزبانان این انگلها عمل می کنند.

سازگاری به میزبان جدید، ممکن است در طبیعت رخ دهد ولی چنین رخدادی معمولا نیازمند  تراکم افراد آلوده و دفع تعداد بسیار زیادی تخم است.

آسیب شناسی

ضایعات ایجاد شده توسط ترماتودها بستگی به محل زندگی آنها در میزبان، تعداد آنها و تأثیر مواد تولید شده توسط انگل بر بافتهای محل سکونت خود دارد.

کرمهایی مانند فاسیولوپسیس و متاگونیموس که در مجرای گوارشی زندگی می کنند کمتر از کرمهای مهاجم بافتی، آسیب می رسانند.

ضایعات کیستی اطراف ترماتودهای ریوی و تخمهای آنها، در داخل حفره های متعدد ریوی به هم می پیوندند.

تخمهای شیستوزوماها نیز باعث تغییرات آسیب شناختی شدیدی می شوند.

بعضی از ترماتودها قادرند سالها در بدن میزبان خود باقی بمانند و این عامل مهمی در ایجاد آسیب های بافتی توسط آنها است.

به علاوه، ترماتودهایی مانند پاراگونیموس یا شیستوزوماها ممکن است مهاجرت کرده و یا با منحرف شدن به طرف مکانهای غیر معمول مانند سیستم اعصاب مرکزی، پوست و یا هر عضو دیگر، ضایعات متعددی ایجاد کنند.

شیستوزومیازیس مزمن مجرای ادرار غالبا منجر به درجات متفاوتی از گرفتاری های انسدادی این مجرا، شامل هیدرونفروز، می شود که ناشی از پاسخهی التهابی در مقابل تخم است.

30 تا 70 درصد پروژه | پاورپوینت | سمینار | طرح های کارآفرینی و  توجیهی |  پایان-نامه |  پی دی اف  مقاله ( کتاب ) | نقشه | پلان طراحی |  های آماده به صورت رایگان میباشد ( word | pdf | docx | doc )