ساخت پاوپوینت با هوش مصنوعی
کم تر از 5 دقیقه با هوش مصنوعی کافه پاورپوینت ، پاورپوینت بسازید
برای شروع ساخت پاورپوینت کلیک کنید
شما در این مسیر هستید :خانه / محصولات / Powerpoint / دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی (کد17094)
سفارش انجام پاورپوینت - بهترین کیفیت - کم ترین هزینه - تحویل در چند ساعت 09164470871 ای دی e2proir
شناسه محصول و کد فایل : 17094
نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت
قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر
امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...
با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید
هزینه فایل : 105000 : 54000 تومان
فایل های مشابه شاید از این ها هم خوشتان بیاید !!!!
مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
عنوان دوره:مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
هدف:
آشنایی مدیران غیر مالی با مفاهیم، مفروضات، روشها و تکنیکهای کاربردی مدیریت مالی به منظور ارتقاء کیفیت تصمیم گیری.
جلسه اول
کلیات، مفاهیم و تبیین نقش اطلاعات مالی در تصمیم گیری
تبیین جامع وظایف مدیریت مالی
تبیین جامع انواع تصمیمات مالی
تبیین جامع تحلیل گری مالی و کارکردهای آن
تبیین مفهوم برنامه ریزی سود و تحلیل و تبیین رویکرد C.V.P و تکنیک نقطه سربسر (B.E.P)
بودجه بندی سرمایه ای (روشها و کاربردها)
قلمرو وکلیات مدیریت مالی
قلمرو مديريت مالي را مي توان با توجه به اهميت امور مالي در اداره بنگاههاي اقتصادي، تجربه تاريخي مديريت مالي در شركتها، وظايف مدير مالي، ابزارها و روش هاي علمي استفاده شده در اين حوزه، كاربرد روزافزون يافته هاي اين رشته علمي در بسياري از تصميمات استراتژيك و بلندمدت، تدارك اطلاعات مالي سودمند در تصميم گيري و نقش آن در تحقيق اهداف واحدهاي انتفاعي، تبيين و مشخص نمود.تحولات پياپي و تغييرات سريع در عرصه تجارت، اقتصاد، فن آوري و سياست موجب شد، قلمرو مديريت مالي از نظر كمي و كيفي گسترش يابد و به تبع آن، نقش امور مالي در اداره واحدهاي انتفاعي با اهميت تر گرديد.
امروزه قلمرو مديريت مالي از عرصه بنگاههاي اقتصادي فراتر رفته است و در سطح جامعه نيز مطرح شده و در قبال آن، مسئوليت يافته است. بدين معني كه مسئوليت اجتماعي نيز در قلمرو مديريت مالي وارد گرديده است. در سطح بنگاه ها قلمرو مديريت مالي از تأمين كسب سود براي سرمايه گذاران و سهامداران گامي فراتر نهاده است و هدف به حداكثر رساندن ثروت سهامداران و اتخاذ تصميمات بلندمدت و استراتژيك، جايگزين حداكثر نمودن سود، شده است. زيرا تداوم فعاليت واحدهاي انتفاعي، بر كسب سود بالا و مقطعي، تقدم يافته است.
جايگاه سازماني مديريت مالي
نقش مؤثر مديريت مالي در تصميم گيري و مديريت موجب گرديد كه اين شغل به عنوان يكي از مشاغل اصلي در ساختار سازماني مؤسسات علي الخصوص واحدهاي انتفاعي مورد توجه صاحب نظران طراحي سازمان قرار گيرد.
مدیریت مالی از طریق تدارک اطلاعات مالی، نقش سازنده ای در تصمیم گیری مدیریت، تحقق اهداف و تداوم فعالیت واحدهای انتفاعی داشته است.
اطلاعات مالی و نقش آن در تصمیم گیری مدیریت
مدیریت برای تصمیم گیری از اطلاعات مختلف در حوزه های مدیریتی استفاده می کند.
برای تسهیل، دقت و سرعت در جمع آوری اطلاعات و همچنین صحت آنها می توان از نظام اطلاعات مدیریت (MIS) استفاده کرد.
نظام اطلاعات مدیریت یک نظام جامع اطلاعاتی است که از خرده نظامهای متعددی تشکیل شده است.نظام کلی و خرده نظام ها در تعامل با یکدیگر هستند.
متداول ترین خرده نظامهای نظام جامع اطلاعات مدیریت عبارتند از:
خرده نظام نیروی انسانی
خرده نظام تولید و مهندسی
خرده نظام فروش و بازاریابی
خرده نظام تحقیق و توسعه
خرده نظام کنترل کیفیت و تضمین مرغوبیت
خرده نظام خرید و تدارکات
خرده نظام مالی و حسابداری
اغلب تصمیماتی که مدیران اتخاذ می کنند، تبعات مالی دارد به تبع آن اطلاعات حسابداری و مالی از مجموع اطلاعات فراهم شده خرده نظامها، اهمیتی ویژه می یابد.
مدیریت صحیح و کارآمد بدون استفاده از دانش حسابداری و بدون اتکاء و استناد مداوم بر اطلاعات مالی، ناممکن و یا لااقل کم حاصل است.
تدارک اطلاعات مالی به صورت سیستماتیک و هدفمند، مستلزم طراحی و به کارگیری نظام اطلاعات حسابداری است. این نظام، مسئولیت جمع آوری و گزارشگری اطلاعات مالی را بر عهده دارد، به نحوی که در تصمیم گیری سودمند واقع شود.
اطلاعات فراهم شده زمانی در تصمیم گیری مفید است که از ویژگی های کیفی نظیر مربوط بودن، قابل اعتماد بودن و قابلیت مقایسه برخوردار باشد.
وظايف مدير مالي
مدير مالي در فرايند تهيه و تدارك اطلاعات مالي سودمند در تصميم گيري، دو دسته وظايف را بر عهده دارد. دسته اول، وظايف عام مديريتي است و دسته دوم وظايف خاص.
وظايف عام مديريت مالي
با توجه به جايگاه مديريت مالي در ساختار سازماني واحدهاي انتفاعي، مدير مالي همانند ساير مديران، مجموعه اي از وظايف را بر عهده مي گيرد، اين وظايف عام عبارتند از:
برنامه ريزي
سازماندهي
هدايت و رهبري
كنترل
برنامه ريزي
پيش بيني وضعيت مطلوب آينده، هدف اصلي هر برنامه ريزي است. مدير مالي نيز اين مفروضات را در تحقق هدف هاي سازماني پيش روي دارد. مدير مالي بدون داشتن برنامه و برنامه ريزي مدون و مشخص نمي تواند وظايف محوله را به نحو مطلوب انجام دهد.
سازماندهي
تقسيم كار و تقسيم وظايف بين واحدها، مسأله تفكيك ناپذير مديريتي است. مدير مالي نيز به منظور انجام وظايف و دستيابي به اهداف بايدبه شكلي سازمان يافته وظايف و مسئوليتها را بين واحدهاي زيرمجموعه تقسيم نمايد تا از تواناييها و امكانات بالقوه مادي و انساني به شيوه اي منظم استفاده كند. تبيين مسئوليت و تفويض اختيار از مفروضات اصلي سازماندهي است، كه مي بايد مد نظر مدير مالي قرار گيرد.
هدايت و رهبري
هنر كار كردن با ديگران، در جهت تحقق اهداف، فلسفه وجودي مديريت است. مدير مالي همچون ساير مديران مي بايد داراي اين چنين توان و هنري باشد.
كنترل
كسب آگاهي از چگونگي اجراي برنامه ها و حصول اطمينان از تحقق اهداف، وظيفه مهم هر مدير است. اين مكانيزم به مدير كمك مي كند تا در صورت بروز انحراف، تصميمات اصلاحي را به موقع اتخاذ و اجرا كند.
وظايف خاص مديريت مالي
مدير مالي در قلمرو خود متولي اجراء و انجام وظايفي در خصوص مسايل مالي مي باشد كه تنها بر عهده او واگذار شده است. از جمله اين وظايف، اتخاذ تصميمات در سه حوزه اصلي به شرح زير است:
1. تصميمات سرمايه گذاري؛
2. تصميمات تأمين مالي؛
3. تصميمات مربوط به سياست هاي تقسيم سود.
اخذ تصميم در حوزه هاي ياد شده، به نوبه خود مستلزم اتخاذ تصميماتي خاص و انجام وظايف مشخصي است كه مي توان آن را به عنوان وظايف و فعاليت هاي خاص تلقي و طبقه بندي نمود.
1ـ تأمين منابع مالي
مدير مالي در جريان تأمين منابع مالي مناسب، موارد زير را بايد مد نظر قرار دهد:
الف ـ از مفاهيم اساسي مالي نظير ارزش زماني پول، خطر و بازده و ارزشيابي انواع اوراق بهادار و مزايا و معايب استفاده از هر كدام آنها، آگاهي داشته باشد.
شناخت انواع اوراق بهادار و آگاهي از نحوه ارزشيابي انواع آنها، اين امكان را براي مدير مالي فراهم مي كند تا مناسب ترين شيوه تأمين مالي از طريق اوراق بهادار را برگزيند. در اينجا منظور از اوراق بهادار، هر نوع اسناد يا اوراقي است كه مستلزم پرداخت عايداتي از جانب صادركننده به دارنده اوراق ياد شده است. شناخت انواع ابزارهاي مالي يا اوراق بهادار و انتخاب آنها به عنوان منبع تأمين مالي بسيار مهم است. آنها را مي توان به دو دسته كلي زير طبقه بندي كرد.
ـ ابزار بدهي:
اوراق يا ابزارهايي هستند كه نشان دهنده دين يا بدهي صادركننده است . اوراق قرضه، اسناد خزانه و يا وام كه در مقابل آن تضميني مانند سفته ارايه مي شود و يا بدون تضمين دريافت مي شود، نمونه هايي از ابزار بدهي هستند.
ـ ابزار سرمايه
اوراقي هستند كه نشانگر حقوق مالكيت اشخاص مي باشند. نمونه مشهور اين ابزار، سهام عادي است.
تفاوت اساسي ابزارهاي ياد شده را مي توان در نوع مالكيت، نحوه و اولويت پرداخت منافع (بازده) و تقبل خطر دانست.
*توجه به نكات زير در انتخاب مناسب ترين ابزار مالي مفيد هستند:
اولاً: تبعات نوع ابزار انتخابي چه تأثيري بر اراده و روند تصميم گيري مديريت دارد.
ثانياً: انتخاب آن ابزار از لحاظ اهرم مالي و قبول خطر و فشار مالي، شركت را با چه مشكلاتي مواجه مي كند.
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
ب ـ از بازار مالي شناخت و آگاهي به دست آورد.
بازار مالي، بازاري است كه در آن صاحبان پس انداز (عرضه كنندگان وجوه و تأمين كنندگان منابع مالي) و واحدهاي اقتصادي نيازمند وجوه (متقاضيان وجوه و مصرف كنندگان منابع مالي)، حضور مي يابند و مبادلاتي را انجام مي دهند. به بياني ديگر، بازاري كه دارايي هاي مالي در آن مبادله (داد و ستد) مي شوند، نظير بانك هاي تجاري، مؤسسات اعتباري، مؤسسات پس انداز و وام، كه به آنها، نهادهاي مالي سپرده پذير گفته مي شود، شركت هاي بيمه و صندوق هاي سرمايه گذاري كه اينها، نهادهاي غيرسپرده پذير هستند. به همراه دلالان، معامله گران مالي و سازمان بورس و اوراق بهادار كه نقش واسطه را بين سرمايه گذاران و شركت هاي نيازمند وجه نقد ايفا مي كنند.
مدير مالي با شناخت بازارهاي مالي و ابزارهاي مختلف، مناسب ترين شيوه تأمين مالي را انتخاب مي كند.
2ـ تخصيص بهينه منابع مالي
مدير مالي با دخالت در چگونگي مصرف وجوه، در تخصيص بهينه منابع مالي، نقش دارد. آشنايي با روشها و تكنيكهاي ارزيابي پروژه ها سرمايه گذاري در جهت تعيين منافع و مخارج آنها، در مصرف مطلوب منابع مؤثر است.براي اينكه مدير مالي بتواند در تخصيص بهينه منابع مالي توفيق يابد، علاوه بر بهره گيري از دانش حرفه اي خود، مي بايد نسبت به حجم داراييها و تركيب آنها، مديريت سرمايه در گردش، پيش بيني سود و تأثير هزينه ها در روند سودآوري نيز، داراي شناخت كافي باشد.
3ـ برنامه ريزي مالي
برنامه ريزي مالي عبارت است از فرايند:
ـ تجزيه و تحليل فرصت هاي تأمين مالي و سرمايه گذاري واحد انتفاعي؛
ـ پيش بيني آثار آتي تصميمات فعلي به منظور پرهيز از غافلگيري و همچنين، درك ارتباط بين تصميمات فعلي و تصميمات آتي؛
ـ تصميم گيري درباره استراتژيهايي كه بايد به موقع اجرا گذاشته شوند؛
ـ اندازه گيري عملكرد آتي در مقايسه با هدف ها و استانداردهاي تعيين شده در برنامه مالي.
توجه به يك سري اصول اساسي كه در حقيقت فرايند برنامه ريزي مالي را مشخص مي نمايد، ضروري است:
● تهيه فهرست مواردي كه در هر برنامه مالي مطرح است؛
● تشريح محتواي يك برنامه مالي كامل شده؛
● به كارگيري مدلهاي مالي (ابزارها) در فرآيند برنامه ريزي مالي.
الف ـ برنامه ريزي سود:
هدف هر واحد انتفاعي كسب سود است. برنامه ريزي سود، اين امكان را به واحد انتفاعي مي دهد، كه از وضعيت آينده آگاه شود و به مديران مالي كمك مي كند كه پيشاپيش نسبت به عوامل محيطي شناخت پيدا كرده و غافلگير نشود و در موقع لزوم نسبت به تغييرات محيطي واكنش مناسب، نشان دهد.
ب ـ برنامه ريزي وضعيت مالي
ترازنامه از جمله صورتهاي مالي اساسي است، بنابراين پيش بيني آن ضروري است.
ج ـ برنامه ريزي نقد
وجوه نقد از منابع مهم و حياتي هر واحد انتفاعي است. بنابراين پيش بيني آن ضروري است.
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
تحليل گري مالي با استفاده از نسبت هاي مالي، معياري براي سنجش عملكرد مديريت است كه نتايج به دست آمده در يك سال مالي، با گذشته (روند) مقايسه مي شود تا از عملكرد مديريت در روند آگاهي حاصل آيد. در پاره اي از مواقع براي شناخت و سنجش بهتر عملكرد و تأثير اين عملكرد در تداوم فعاليت، نسبت هاي مالي يك دوره با يكديگر سنجش مي شود تا از تركيب مناسب متغيرهاي مالي آگاهي لازم به دست آيد. مدير مالي در تجزيه و تحليل صورتهاي مالي تنها به مقايسه نتايج با گذشته اكتفا نخواهد كرد، زيرا در يك محيط رقابتي، سنجش توان و عملكرد واحد انتفاعي در مقايسه با توان و عملكرد ساير واحدهاي انتفاعي كه در همان صنعت فعال هستند، بسيار ضروري است.
6ـ كنترولر:
مسئوليت كنترل واحد انتفاعي با مدير مالي است. با توجه به اينكه اغلب تصميمات مديران تبعات مالي دارد و مجموعه تصميمات مديران در قالب رويدادهاي مالي نمود عيني پيدا مي كند و نتايج اين تصميمات در واحد امور مالي، كنترل، اندازه گيري، طبقه بندي، ثبت و تلخيص مي گردد، بنابراين مدير مالي به عنوان مسئول امور مالي واحد انتفاعي، كنترولر اصلي قلمداد مي شود. يكي از واحدهاي تحت نظر مدير مالي، سيستم فرعي حسابداري مالي است.
7ـ خزانه دار:
مديران مالي واحدهاي انتفاعي، در حقيقت مديريت بر دارايي ها و بدهي هاي كوتاه مدت را بر عهده دارند. به دليل اهميت وجوه نقد در اجراي عمليات، وظيفه اي ديگر براي مدير مالي تعريف شده است كه بتواند، جريان ورود و خروج وجوه نقد واحد انتفاعي را كنترل كند و به تعبير ديگر، مسئوليت خزانه داري واحد انتفاعي را بر عهده گيرد. با توجه به اهميت اين وظيفه، در ساختار سازماني برخي از واحدهاي انتفاعي به جاي عنوان مدير مالي، خزانه دار درج مي شود.
مدير مالي با انجام وظيفه خزانه داري، از جريان ورود و خروج وجه نقد آگاهي مي يابد و آن را كنترل و بر آن نظارت مي كند. با آگاهي از وضعيت ورود و خروج نقد در گذشته، برنامه ريزي نقد مساعد آينده را تنظيم مي كند و تداوم فعايت و تحقق اهداف واحد انتفاعي را امكان پذير مي نمايد و انتظارات سهامداران و سرمايه گذاران را برآورده مي سازد.
8ـ ساير وظايف:
شرايط زماني و مكاني هر واحد انتفاعي موجب مي گردد كه مدير مالي علاوه بر وظايف ياد شدهع وظايف ديگري را نيز بر عهده گيرد. اين وظايف شامل مشاركت در برنامه ريزي فروش و قيمت گذاري محصولات، برنامه ريزي تضمين و مرغوبيت كالا، تنظيم آيين نامه و دستورالعمل ها داخلي، تنظيم برنامه هاي انگيزشي كاركنان و همچنين همكاري و همفكري در تدوين برنامه هاي توليد، بازاريابي و مهندسي فروش و نظاير اينها است.
مدير مالي در حوزه امور مالي با توجه به عمليات مربوط به سيستم هاي فرعي حسابداري مالي، حسابداري مديريت و حسابداري صنعتي، وظايفي نظير مديريت بر پرداخت حقوق و دستمزد، امور مالياتي، بيمه، اموال و جز اينها را نيز بر عهده دارد.
نقش مدير مالي در تحقق اهداف و احد انتفاعي
مدير مالي با انجام امور زير امكان برنامه ريزي در واحد انتفاعي را فراهم مي كند:
● داده هاي مربوط به عملكرد گذشته را استخراج مي كند تا بر مبناي آن عملكرد آينده پيش بيني شود.
● رويه ها و دستورالعمل هاي بودجه ريزي را تهيه و پيشنهاد مي كند.
● برنامه هاي كوتاه مدت را در كل بخش هاي واحد انتفاعي همسو كرده و بين انواع برنامه ها هماهنگي ايجاد مي كند.
● بودجه جامع واحد انتفاعي را تنظيم مي نمايد.
تحليل گري مالي
تحليل گري مالي عبارت است از شيوه اي كه براي استفاده كنندگان اطلاعات مالي اين امكان را فراهم كند تا هنگام تصميم گيري براي مقاصد اقتصادي به اطلاعاتي، آن هم به شكلي خاص، دست يابند كه از طريق سيستم اطلاعات موجود، امكان دسترسي به آنها وجود ندارد. بنابراين، مهارتي است حرفه اي، تا به شكل منطقي اطلاعات لازم براي تصميم گيري فراهم شود. از طرفي، وجود اقلام و ارقام مفصل در صورت هاي مالي اين ضرورت را موجب شده است تا با انجام تحليل گري مالي، اعداد و اقلام به شكل خلاصه شده تحليل و تفسير شوند و امكان بهره برداري از آنها افزايش يابد.
مديران مالي به دو دليل عمده، صلاحيت تحليل گري مالي را دارا مي باشند. اولاً، آنها از دانش و توانايي حرفه اي برخوردارند كه امكان تجزيه و تحليل صورت هاي مالي را ميسر مي سازد. ثانياً، دسترسي به اطلاعات مالي موجب مي گردد كه با سرعت، دقت و كيفيت لازم، فرايندتحليل گري مالي را انجام دهند.
«فرض اساسي در مديريت مالي كه وظايف مدير مالي بر اساس آن تعريف مي شود، عبارت است از بررسي وضعيت گذشته از طريق به كارگيري ابزارها و روش هاي كمي و كيفي متنوع و ترسيم و پيش بيني وضعيت مطلوب آينده»
بنابراين، مديريت مالي به آينده توجه بيشتري دارد تا گذشته هر چند از وضعيت گذشه غافل نيست.
گزارش هاي مالي
هر گزارشي كه مشتمل بر صورت هاي مالي باشد يا بخش عمده آن را صورتهاي مالي تشكيل دهد يا متكي و منظم به صورتهاي مالي باشد، گزارش مالي محسوب مي شود.
منابع مورد نياز تحليل گري مالي
منابع اصلي تحليل گري مالي، گزاش هاي مالي هستند.
منابع اطلاعاتي براي تحليل گري مالي عبارتند از:
الف ـ اطلاعات مالي
1. گزارش هاي سالانه
2. صورت هاي مالي اساسي
3. رويدادهاي رسمي تفصليلي
4. مستندات گردش فعاليت و عمليات و وضعيت آينده
5. داده هاي مالي خلاصه شده
6. اطلاعات بازار سهام
7. پيش بيني تحليل گران مالي
8. پيش بيني مديريت
ب ـ اطلاعات كمي غيرمالي
1. آمارهاي توليد، تقاضا و اشتغال
2. آمارهاي رسمي اقتصادي
ج ـ اطلاعات كيفي
1. گزارش هاي حسابرسان، اشخاص حرفه اي و هيأت مديره
2. اخبار كاركنان
3. تحليل و تفسير مديريت
4. تفسير تحليل گران مالي
5. تفسير مؤسسات تجاري و مالي
6. اظهار نظر اعتباردهندگان مستقل
7. ارزيابان رسمي و مستقل
8. اشخاص طرف قرارداد
9. مدارك قبلي (سوابق بايگاني)
د ـ اظهار نظر گروهها
دسته بندي فوق نشان مي دهد كه مجموع اطلاعات و گزارش هاي كمي و كيفي اعم از مالي و غيرمالي در تحليل گري مالي بايد در دسترس باشد تا اين فرايند به طور كامل انجام پذيرد. در مجموعه منابع كمي و كيفي، مهم ترين آنها اطلاعات و گزارش هاي مالي است كه به صورت كمي ارايه مي شود.
اهداف تحليل گري مالي
هدف هاي تحليل گري مالي تأمين انواع اطلاعات مالي مورد نياز جهت تصميم گيري است.
يكي از هدف هاي اصلي فرايند تحليل گري مالي كشف نقاط قوت و ضعف واحد انتفاعي از ديدگاه مالي است. با تحقق اين امر، پيگري اهداف كسب سود و حداكثر نمودن ثروت سهامداران ميسر مي شود و به تبع آن برنامه هاي مالي مطلوب آينده طرح ريزي و پيشنهاد مي گردد.
ترازنامه (صورت وضعيت مالي)
ترازنامه از صورتهاي مالي اساسي است، كه وضعيت مالي واحد انتفاعي شامل دارايي ها، بدهي ها و حقوق صاحبان را در يك تاريخ معين نشان مي دهد.
مشخصه اصلي ترازنامه توازن بين دارايي ها از يك طرف با بدهي ها و حقوق صاحبان از طرف ديگر مي باشد:
دارايي ها = بدهي ها + حقوق صاحبان سهام (سرمايه)
به رابطه ياد شده معادله حسابداري گفته مي شود كه مدل حسابداري را نيز نشان مي دهد. عناصر اصلي اين مدل عبارت است از دارايي ها از يك طرف و حقوق مالي اشخاص بر اين دارايي ها كه شامل بستانكاران (بدهي ها)، صاحبان واحد انتفاعي (حقوق صاحبان سهام)، در طرف ديگر
1ـ دارايي ها
اموال و حقوقي كه منافع آتي قابل تقويم به پول دارند و بر اثر معاملات، عمليات يا رويدادهاي مشخص به مالكيت يا تسلط مالكانه يك واحد در آمده اند، دارايي آن واحد محسوب مي شوند.
شرايط شناسايي دارايي به شرح زير است:
ـ وجود منافع آتي قابل تقويم به پول
ـ مالكيت يا تسلط مالكانه
وجود منافع آتي قابل تقويم به پول
مقصود اين است كه از فروش، واگذاري، وصول، مصرف و يا به كارگيري دارايي يك واحد، وجه نقد يا دارايي ديگري حاصل شود، بدهي هاي ان واحد كاهش يابد و يا از خروج وجه نقد از آن واحد جلوگيري شود.
مالكيت يا تسلط مالكانه
منظور از مالكيت و تسلط مالكانه در حسابداري به قرار زير است:
الف ـ مالكيت: عبارت است از محفوظ بودن حقوق مربوط به استفاده از عين منافع و انتقال دارايي برابر قوانين.
ب ـ تسلط مالكانه: عبارت است از محفوظ بودن حقوق مربوط به تصف و انتفاع مالكانه از دارايي برابر قوانين.
اقلام تشكيل دهنده دارايي ها
اين اقلام را بر حسب دوره زماني مي توان به دو دسته اصلي زير طبقه بندي نمود: (رهنماي رودپشتي و ديگران، 1377، 32)
الف ـ دارايي هاي جاري: دارايي هاي جاري عبارت است از موجودي نقد و ساير اقلامي كه انتظار مي رود در جريان عادي عمليات يك واحد انتفاعي طي يكسال از تاريخ ترازنامه به نقد تبديل شوند، به فروش يا به مصرف برسند. مهمترين آنها عبارتند از: موجودي صندوق، بانك و تنخواه گردان (به عنوان وجه نقد)، بدهكاران (حسابهاي دريافتني)، اسناد دريافتني موجودي ها اعم از موجودي مواد خام و نيمه ساخته (كار در جريان ساخت) و ساخته شده، ملزومات، پيش پرداختها و سفارشات كالا، ...
ب ـ دارايي هاي غيرجاري: درايي هاي غير از دارايي هاي جاري در اين گروه قرار داد كه خود به سه دسته تقسيم مي شود:
ب ـ 1ـ دارايي هاي ثابت: دارايي هي ثابت عبارت است از اموال مشهود قابل لمس، فيزيكي و بادوامي كه به قصد نگهداري و استفاده بلندمدت خريداري شده و در عمليات عادي يك واحد انتفاعي مورد استفاده قرار مي گيرند و عمر نسبتاً طولاني معمولاً بيشتر از يكسال دارند و دسته اي از آنها در جريان استفاده، كارايي خود را از دست نمي دهد، يعني استهلاك پذير نيستند نظير زمين و گروه ديگر در جريان استفاده، كارايي خود را از دست مي دهند، يعني استهلاك پذير هستند نظير ساختمان و تأسيسات، ماشين آلات و ابزارآلات، اثاثيه و منصوبات، وسايط نقليه و ... اين گروه از دارايي ها، تحت عنوان اموال، ماشين آلات و تجهيزات نيز در ترازنامه بعضي از واحدهاي اقتصادي ثبت مي شود.
ب ـ 2ـ دارايي هاي نامشهود: اين دارايي ها، عبارتست از دارايي ها بلندمدت كه از نظر فيزيكي موجوديت معيني ندارند، قابل لمس نيستند، براي فروش خريداري نمي شوند و معمولاً در عمليات مؤسسه مورد استفاده مي گيرند و به نوعي در عمليات عادي مؤسسه نقش دارند و به مرور زمان نيز مستهلك مي شوند، مهمترين اقلام اين گروه عبارتند از حق اختراع، حق امتياز، سرقفلي محل، علايم تجاري، حق امتياز بهره برداري، ...
ب ـ 3ـ ساير دارايي ها: جهت افشاي كامل اطلاعات، گروهي از دارايي ها بلندمدت كه ماهيتي نسبتاً متفاوت از اموال و دارايي هاي نامشهود دارند و به عبارتي ديگر در بعضي ويژگي ها نظير بلندمدت بودن، شبيه اموال هستند و در بعضي ويژگيها، نظير غيرقابل لمس و مشهود نبودن شبيه دارايي هاي نامشهود هستند، در گروه ديگر، تحت عنوان ساير دارايي ها طبقه بندي مي گردند. در حقيقت حقوق مالي و احد انتفاعي تلقي مي شوند، نظير سرمايه گذاري در ساير شركت ها، سپرده هاي دريافتني بلندمدت، حق الامتيازها، حق الانشعاب، هزينه هاي انتفاعي به دوره بعد، اموال بلااستفاده و نظاير اينها.
2ـ بدهي ها
تعهدات ناشي از قراردادها و تعهداتي كه بر اثر الزامات خارج از قرارداد يا الزامات قانوني در گذشته براي يك واحد انتفاعي پديده آمده اند و قاعدتاً از طريق انتقال وجه نقد يا ساير دارايي هاي واحد يا انجام دادن خدمت براي اشخاص حقيقي يا حقوقي ديگر و يا مراجع دولتي ايفاء مي شوند، بدهي آن واحد محسوب مي گردد.
بدهي ها كه در حقيقت ديون يا تعهدات واحد انتفاعي هستند، بر حسب دوره زماني به دو گروه اصلي زير تقسيم مي شوند:
الف ـ بدهي هاي جاري: ديون و تعهداتي است كه انتظار مي رود طي يكسال از تاريخ ترازنامه يعني در يك دوره عادي عمليات، ترجيحاً از محل دارايي هاي جاري و يا ايجاد بدهي و تعهد ديگر تسويه شود و يا در پاره اي از مواقع، با فروش اموال واحد انتفاعي، پرداخت شود. مهمترين اقلام اين گروه عبارتند از بستانكاران (حسابهاي پرداختني)، اسناد پرداختني، پيش دريافتها، هزينه هاي پرداختني، حصه جاري (سررسيد جاري) وامها و تعهدات بلندمدت، ماليات و سود سهام پرداختني، هزينه هاي معوق تحقق يافته، انواع هزينه ها و تعهدات پرداختني نظير حقوق و حق الزحمه پرداختني، بيمه و عوارض قانوني پرداختني، ذخاير قانوني پرداختني، بهره هاي پرداختني و ...
ب ـ بدهي هاي بلندمدت (غيرجاري): ديون و تعهداتي كه معمولاً سررسيد آنها پس از يكسال تاريخ ترازنامه است و انتظار نمي رود كه سال بعد پرداخت و تسويه شوند. مهمترين اقلام اين گروه عبارتند از وامهاي بلندمدت، انواع تعهدات بلندمدت ناشي از فروش اوراق (نظير اوراق قرضه)، وامهاي رهني، اسناد پرداختني بلندمدت، ...
3ـ سرمايه (حقوق صاحبان سهام)
حق مالي صاحب يا صاحبان يك واحد انتفاعي نسبت به دارايي هاي واحد است كه مبلغ آن در هر زمان از طريق كسر كردن بدهي هاي واحد از دارايي هاي آن به دست مي آيد.
در شركت هاي غيرسهامي، اقلام اين گروه از عناصر مدل حسابداري عبارتند از حساب سرمايه شركاء و در شركتهاي سهامي، با توجه به گستردگي عمليات آنها، اقلام عمده اين گروه از عناصر مدل حسابداري عبارتند از حساب سرمايه (سهام)، اندوخته ها (قانوني، احتياطي، توسعه و سرمايه گذاري)، سود (زيان) انباشته و سنواتي، صرف سهام .
صورت سود و زيان
صورت سود و زيان، عبارت از صورتحسابي است كه چگونگي و نتيجه فعاليتها و رويدادهاي مالي يك واحد انتفاعي را در طي يك دوره مالي (براي يك دوره مالي) نشان مي دهد و نتيجه اين صورتحساب يا سود خالص است يا زيان خالص، كه به ترازنامه در بخش حقوق صاحبان واحد انتفاعي منتقل مي شود و عامل ارتباط بين اين صورتهاي مالي است.
1ـ درآمد (فروش)
درآمد عبارت است از (سازمان حسابرسي، 1376، 69) ورود وجه نقد و دارايي هاي ديگر به يك واحد انتفاعي يا افزايش دارايي هاي موجود آن و يا تسويه و كاهش بدهي هاي يك واحد و يا تركيبي از آنها كه از فعاليت هاي اصلي يا جانبي آن واحد (به غير از مبادلات سرمايه اي) ناشي شود.
درآمدهاي عملياتي، شامل آن دسته از درآمدهايي است كه حاصل فعاليت و موضوع عمليات اصلي واحد انتفاعي بوده كه بطور مستمر عايدمي شود. در مقابل درآمدهاي غيرعملياتي عبارت است از درآمدهايي است كه واحد انتفاعي از يك يا چند فعاليت جانبي و غيرمستمر به دست مي آورد.
2ـ هزينه
هزينه عبارت است از (سازمان حسابرسي، 1376، 69) خروج وجه نقد و دارايي هاي ديگر از يك واحد انتفاعي، يا مصرف و استهلاك دارايي هاي موجود آن يا افزايش بدهي هاي يك واحد و يا تركيبي از آنها كه در نتيجه اجراي فعاليت هاي اصلي يا جانبي آن واحد واقع شود.
3ـ سود و زيان غيرعملياتي
سود غيرعملياتي، عبارت است از (سازمان حسابرسي، 1376، 70) افزايش در سرمايه يك واحد انتفاعي كه از معاملات اتفاقي يا جانبي، رويدادها يا تغيير در شرايط مؤثر بر آن واحد ناشي شود. مگر آن كه در نتيجه سرمايه گذاري جديد صاحبان واحد ايجاد و يا به عنوان درآمد شناسايي شده باشد. زيان غيرعملياتي عبارت است از كاهش در سرمايه يك واحد انتفاعي كه از معاملات اتفاقي يا جانبي، رويدادها يا تغيير در شرايط مؤثر بر آن واحد ناشي شود. مگر آن كه در نتيجه توزيع سود بين صاحبان سرمايه پديد آمده است و يا به عنوان هزينه شناسايي شده باشد.
در تجزيه و تحليل صورتهاي مالي با استفاده از نسبت هاي مالي، آگاهي از طبقه بندي و محاسبه انواع سودها بسيار ضروري است، نظير سود ناويژه عملياتي، سود ويژه عملياتي، سود قبل از كسر بهره و ماليات (EBIT)، سود قبل از كسر ماليات (EBT) و سود بعد از كسر ماليات (سود خالص).
صورت گردش وجوه نقد
در تجزيه و تحليل صورتهاي مالي، آگاهي از وضعيت و چگونگي ورود و خروج وجه نقد در يك دوره مالي، نيز ضروري است. زيرا تغييرات برخي اقلام ترازنامه متأثر از رويدادهاي مالي است كه از طريق صورت گردش وجوه نقد مشخص مي گردد. در حقيقت، صورت گردش وجوه نقد، صورت منابع و مصارف نقد يك واحد انتفاعي است كه چگونگي ورود و خروج وجه نقد ناشي از فعاليتهاي عملياتي، سرمايه گذاري و تأمين مالي را براي يك دوره مالي نشان مي دهد.
تجزيه و تحليل صورت هاي مالي
تحليل و بررسي انواع گزارش هاي مالي، اساس تحليل گري مالي است. گزارش هاي مالي به صورت هاي مختلف تهيه مي گردد.
صورتهاي مالي اساسي به سه صورت مالي زير طبقه بندي مي شود:
ـ ترازنامه يا صورت وضعيت مالي Balance sheet يا Financial Position Statement
ـ صورت سود و زيان يا صورت عملكرد مالي Income Statement
ـ صورت گردش وجوه نقد Cash flow Statement
در پاره اي از مواقع، با توجه به اهميت ساختار حوق صاحبان سهام، صورتهاي مالي ديگري كه شكل گزارشي دارد، تحت عناوين:
ـ صورت حساب سرمايه (حقوق صاحبان سهام) s equity Statement ُ Stockholder
ـ گزارش تقسيم سود Dividend Earning Report
در تجزيه و تحليل صورت هاي مالي، موارد اساسي زير بايد مد نظر باشد:
الف: شناخت انواع صورتهاي مالي اساسي؛
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
انواع نسبت هاي مالي
الف ـ نسبت هاي نقدينگي Liquidity Ratio
ب ـ نسبت هاي فعاليت (كارايي) Activity Ratios
ج ـ نسبت هاي اهرمي (بافت مالي)
Long-Term Debt and Solvency Ratios
دـ نسبت هاي سودآوري Profitability Ratio
تجزيه و تحليل صورتهاي مالي با استفاده از نسبت هاي مالي
الف ـ تجزيه و تحليل روند (Trend analysis)
ب ـ مقايسه با واحدهاي انتفاعي (Comparison with others)
ج ـ متوسط صنعت
جدول زير، مفروضات و اهداف ديدگاههاي كلي تحليل گري را تبيين مي كند.
الف ـ نسبت هاي نقدينگي
1ـ نسبت جاري Current Ratio
4ـ دوره وصول مطالبات
5ـ دوره پرداخت بدهي ها
ب ـ نسبت هاي فعاليت
با اين نسبت ها، رابطه بين فروش و دارايي ها (منابع واحد انتفاعي) سنجيده مي شود.
ج ـ نسبت هاي اهرمي (بافت مالي)
به اين نسبتها، نسبتهاي سرمايه گذاري يا نسبت هاي بدهي بلندمدت يا نسبت هاي ساختار مالي نيز گفته مي شود.
افزايش اين نسبتها، توأم را بالا رفتن، دو نوع ريسك به شرح زير است:
ـ ريسك مالي
اين ريسك از وجود هزينه ثابت بهره ناشي مي شوند.
ـ ريسك ورشكستگي
اين ريسك از احتمال عدم توانايي پرداخت اصل و فرع بدهي ناشي مي شود.
د ـ نسبت هاي سودآوري
از مهمترين ديدگاه هاي تحليل گري مالي، تجزيه و تحليل صورتهاي مالي بر اساس ديدگاه سودآوري است. نسبت هاي مهم سودآوري عبارتند از:
ساختار ساده سرمايه
ساختار پيچيده سرمايه
تبیین ریسک، منابع ایجاد ریسک و سنجش ریسک (الگوها و متدها)
تبیین مدیریت هزینه (cost management)
تبیین روش های نوین هزینه یابی
تبیین سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش نظیر (EVA) و (MVA)
جمع بندی و پرسش و پاسخ
ریسک عبارتست از تفاوت میان بازده واقعی یک سرمایه گذاری با بازده مورد انتظار آن در مقایسه با سایر داراییها
از منظر مالی، ریسک انحراف بازده واقعی از بازده مورد انتظارر است.
از منظر آماری، پراکندگی بازده دارایی در حول و حوش ارزش مورد انتظار توسط واریانس (یا ریشه دوم آن، انحراف معیار) انداره گیری می شود.
منابع ریسک
ریسک نرخ بهره
ریسک بازار
ریسک تورم
ریسک تجاری
ریسک مالی
ریسک نقدینگی
ریسک نرخ برابری ارز
ریسک کشور
مدیریت هزینه
سیستم مدیریت هزینه ابزاری برای برنامه ریزی و کنترل محسوب می شود.
اهداف مدیریت هزینه
اندازه گیری هزینه منابعی که در اجرای فعالیتهای اصلی واحد انتفاعی مصرف می شود.
تشخیص و حذف هزینه هایی که ارزش افزوده ایجاد نمی کند.
تعیین کارایی و اثربخشی تمامی فعالیتهایی که در واحد انتفاعی انجام می شود.
تشخیص و ارزیابی فعالیتهای جدیدی که می تواند عملکرد آتی سازمان را بهبود بخشد.
روشهای نوین هزینه یابی
هزینه یابی بر مبنای فعالیت ABC
هزینه یابی هدف Target Costing
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
شیوه تولید پیچیده باشد.
سهم هزینه های سربار بالا باشد.
محصولات فرعی و اصلی در فرآیند تولید ساخته شده باشد و مدیر شرکت نیاز به اطلاعات جهت قیمت گذاری داشته باشد.
موجودی کالای ساخته شده و نیمه ساخته در پایان دوره داشته باشد. به عبارتی از روش JIT استفاده نکرده باشیم.
Activity Based Costingمقايسه با سيستم سنتي هزينه يابي
سيستم هزينه يابي بر مبناي فعاليت ABC
هزينه هاي سربار مقدمتاٌ به فعاليتها و سپس به محصولات رديابي مي شوند.
به جاي يك محرك هزينه مي توان حسب مورد از چند محرك هزينه استفاده كرد كه مبتني بر رابطه علت و معلول است.
بكارگيري محركهاي چندگانه و مربوط موجب محاسبه بهاي تمام شده صحیح ترمي شود.
هزينه هاي بدون ارزش افزوده مشخص مي گردد و مي توان نسبت به كاهش يا حذف آن اقدام كرد.
چنانچه قيمتهاي فروش براساس بهاي تمام شده تعيين شود ، قیمتهاي انتخابي توان رقابت بيشتري خواهد داشت.
هزينه يابي بر مبناي فعاليت Activity Based Costing
هزینه یابی هدف Target Costing
فرآیند هزینه یابی بر مبنای هدف از زمانی که محصول بصورت مفهوم اولیه در ذهن طراح شکل می گیرد آغاز و تا زمانی که محصول به تولید انبوه برسد خاتمه می یابد.
هزینه یابی بر مبنای هدف نقش عمده ای در کنترل و مدیریت هزینه ها دارد زیرا وقتی یک محصول طراحی می شود، اکثر هزینه های آن در نظر گرفته می شوند.
هزينه يابي هدفTarget Costing مقايسه با سيستم سنتي هزينه يابي
سيستم سنتي هزينه يابي
Traditional costing
تعيين مشخصات محصول
طراحي محصول
برآورد بهاي تمام شده
سود مورد انتظار
تعيين قيمت فروش
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
2. وقتی محصول جدید تولید می شود، منطقه بقاء محصول جدید کجا خواهد بود؟
3. حاشیه سود هدف چیست؟
4.چه سطحی از کاهش هزینه واقعی است؟
5. چگونه به اهداف کاهش هزینه دست می یابیم؟
6. آیا موقعیت های زیادی که هزینه هدف متعادل باشد وجود دارد؟
7. چگونه کاهش هزینه را بین قطعات توزیع می کنیم؟
سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش
روشهای نوین
ارزش افزوده اقتصادی(EVA)
ارزش افزوده بازار(MVA)
1-ارزش افزوده اقتصادی(EVA)
تعریف :
ارزش افزوده اقتصادی (EVA) به عنوان معیار مالی سنجش عملکرد ، مبتنی بر ارزش افزوده است.
ارزش افزوده اقتصادی شاخصی مبتنی بر VBM است که به کنترل کل ارزش ایجاد شده در یک تجارت می پردازد.
روش محاسبهEVA :
دانلود پاورپوینت آشنایی با مدیریت مالی برای مدیران غیر مالی
30 تا 70 درصد پروژه | پاورپوینت | سمینار | طرح های کارآفرینی و توجیهی | پایان-نامه | پی دی اف مقاله ( کتاب ) | نقشه | پلان طراحی | های آماده به صورت رایگان میباشد ( word | pdf | docx | doc | )
تو پروژه یکی از بزرگ ترین مراجع دانلود فایل های نقشه کشی در کشو در سال 1394 تاسیس گردیده در سال 1396 کافه پاورپوینت زیر مجموعه تو پروژه فعالیت خود را در زمینه پاورپوینت شروع کرده و تا به امروز به کمک کاربران و همکاران هزاران پاورپوینت برای دانلود قرار داده شده
با افتخار کافه پاورپوینت ساخته شده با وب اسمبلی