خانه محصولات حساب کاربری ثبت نام

دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه (کد16681)

شناسه محصول و کد فایل : 16681

نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت

قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر

امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...

با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید

هزینه فایل : ~~105000~~ : 54000 تومان

تماس با پشتیبانی 09164470871

توضیحات محصول دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه (کد16681)

دانلود پاورپوینتآشنایی با انواع روغن های پایه

دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه

روغن های پایه

عنوان های پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه عبارتند از :

آشنایی با انواع روغن های پایه
روغن های پایه
روغن پایه (Base Oil)

نفت خام و اجزاء آن
هیدرو کربن ها
ترکیبات غیر هیدروکربنی
انواع روغن پایه های معدنی
روغن های پایه پارافینیک

روغن های نفتنیک

دسته بندی روغن پایه ها بر اساس خواص فیزیکی – شیمیایی

روغن پایه های سنتزی
ویژگی های روغن های سنتزی

انواع روغن پایه های سنتزی

مخلوط روغن های سنتزی
روغنهاي روان
روغن های صنعتی هیدرولیك
دسته اصلی روغنهای صنعتی- هیدرولیك عبارت است از:
روغن های حل شونده
گریس:
محدودیتهای بكارگیری گریس نسبت به روغن به شرح زیر است:
محدوده عملیاتی گریس ها از نظر دما به شرح زیر است:
موارد كاربرد گریس لیتیمی (Multipurpose) عبارتند از:

تکه ها و قسمت های اتفاقی از فایل آشنایی با انواع روغن های پایه

روغن های پایه
روغن پایه (Base Oil)
روغنی که به عنوان یک پایه برای روانکار به حساب می آید و پس از اضافه کردن مواد افزودنی به آن، روانکار نهایی به دست می آید روغن پایه نامیده می شود. روغن پایه ها از لحاظ حجمی مهمترین جزء تشکیل دهنده روانکارها می باشند و از لحاظ وزنی به طور متوسط بیش از 95% ساختار یک روانکار را تشکیل می دهند. در برخی از روانکارها (روغن های کمپرسور و هیدرولیک) 99% روغن را روغن پایه و 1% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهند. از طرفی، برخی دیگر از روانکارها مانند سیالات فلزکاری، گریس ها یا روغن دنده های صنعتی شامل حدوداُ 30% مواد افزودنی هستند.

روغن پایه را می توان از منابع نفتی یا غیر نفتی به دست آورد. بیشتر روغن پایه مصرفی در جهان امروزه از پالایش نفت خام به دست می آید. از آنجا که بخش عمده ای از روغن پایه های مورد استفاده در تولید روانکارها از منابع نفتی به دست می آید، صنعت روغن پایه به عنوان قسمتی از صنایع نفت به شمار می رود.
ویژگی های روغن های پایه به دست آمده از نفت وابسته به نوع نفت خام و عملیات پالایش است. روغن های پایه نفتی اجزاء شیمیایی خود را چه مطلوب و چه نامطلوب از نفت خامی که از آن طی فرآیند پالایش به دست آمده اند، به ارث می برند. از آنجا که نفت خام حاوی ترکیبات مختلفی از قبیل هیدروکربن های پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک و همچنین ترکیبات گوگرددار می باشد، روغن پایه ها نیز متشکل از این ترکیبات هستند. چگونگی تاثیر ویژگی های روغن پایه بر خواص و کارآِیی نهایی در شکل زیر داده شده است.

فناوری روانکاری از زمان بسیار دور پیدایش آن، بیش از سه هزار سال پیش، تا کنون دستخوش مراحل تکامل زیادی بوده است. هرچه این فناوری تکامل بیشتری می یابد، تاثیر کیفیت روغن پایه ها بر کیفیت و کارآیی روانکار نهایی بیشتر می شود. با گذشت زمان و پیشرفت صنایع روانکاری، صنعت روغن پایه ها از سایر صنایع تولید محصولات عمده ی نفتی جدا شده است.
نفت خام و اجزاء آن
به نفتی که مستقیما از چاه استخراج می شود، نفت خام می گویند. نفت خام مخلوطی از ترکیبات مختلف است. نفت خام از باقیمانده جانوران ریز آبزی و گیاهان که همواره با گا در اعماق دریا ته نشین شده اند، تحت فشار و درجه حرارت به وجود آمده است.
بعضی از اجزاء موجود در نفت خام خواص مطلوب در روانکاری دارند، در حالی که بقیه خواص نامطلوب دارند. این اجزاء به طور کلی به دو دسته هیدروکربنی ها و غیر هیدروکربنی ها تقسیم می شوند.
هیدرو کربن ها
هیدرو کربن ها، ترکیباتی آلی که منحصرا از کربن و هیدروژن تشکیل شده اند، هستند و قسمن عمده نفت خام را تشکیل می دهند و شامل دسته های آلکان ها (پارافین ها)، آلکن ها (اولفین ها)، آلی سیکلیک ها (نفتن ها) و آروماتیک ها می شوند.
ترکیبات غیر هیدروکربنی
بسیاری از ترکیبات در نفت خام شامل عناصری غیر از هیدروژن و کربن نیز می شوند که گاهی درون ساختمان حلقه ها و یا در گروه های استحلافی متصل شده به ساختمان هیدروکربن مشاهده می شوند. ترکیبات آلی گوگرددار در نفت خام، از مولکول های هتروکسیل هستند؛ در مقابل عمده مولکول های اکسیژن دار به صورت کربوکسیلیک اسیدها هستند. اسیدهای آلیفاتیک سیر شده (اسیدهای نفتنیک)، تیوفن آروماتیکها و به مقدار ناچیزی از فنول ها و فوران ها نیز ممکن است موحود باشد. البته مولکول های بسیار بزرگ و سنگین رزین ها و آسفالت ها که مخلوطی از ساختمان آروماتیک و هتروسیکلیک هستند، نیز وجود دارند.
چنانچه میزان ترکیبات گوگرددار در روغن پایه زیاد باشد، روانکار نهایی نمی تواند قطعات را در مقابل خوردگی و یا زنگ زدگی محافظت کند. گاهی این ترکیبات گوگردی به حدی فعال هستند که خود باعث ایجاد خوردگی می شوند و نیز موجب تشدید آلودگی های میکروبی در روغن و در نتیجه کاهش عمر روغن می شوند. بنابراین کنترل مقدار گوگرد در روغن پایه و حذف این ترکیبات از روغن پایه اهمیت ویژه ای دارد که در مراحل مختلف پالایش از روغن تا حدودی حذف می شوند.
انواع روغن پایه های معدنی
روغن پایه ها به طورکلی به سه دسته معدنی(Mineral)، سنتزی (Synthetic) و طبیعی (Natural) تقسیم بندی می شوند. روغن پایه های معدنی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، شامل دو گروه روغن های پارافینیک و نفتنیک که از تصفیه نفت خام به دست می آیند می باشند.
روغن های پایه پارافینیک
امروزه بسیاری از روانکارهای مورد استفاده در ماشین آلات در جهان از روغن های پارافینیک ساخته می شوند. رپاین روغن ها، هیدروکربن های اشباع شده ای هستند که از به هم پیوستن هیدروژن و کربن تشکیل شده اند. این روغن ها را هیدروکربن های نرمال (زنجیرهای راست زنجیر بلند) و هیدروکربن های ایزو (شاخه دار) تشکیل می دهند. ممکن است در ساختمان این روغن ها مقادیری روغن های نفتنیک نیز وجود داشته باشد.
از آنجا که مولکول های پارافین می توانند تولید کریستال های واکس در دمای پایین بکنند، در نتیجه روغن های پارافینیکی موتور را با یک فیلم واکس می پوشانند و در موتور تشکیل رسوب می دهند.

دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه
روغن های پایه
روغن های نفتنیک هیدروکربن های حلقوی سیرشده یک یا چند حلقه ای می باشند. هر حلقه می تواند دارای 5 تا 6 کربن باشد. این روغن ها در مقایسه با روغن های پارافینیک دارای خواص زیر هستند:
مقاومت نه چندان خوب در مقایل اکسیدشدن
نقطه ریزش پایین تر به دلیل نداشتن واکس
شاخص کرانروی پایین تر
فراریت بالاتر و در نتیجه نقطه اشتعال پایین تر
چگالی نسبی بالاتر
خاصیت حل کنندگی بهتر

روغن های نفتنیک به طورکلی برای محدوده دمایی کم و هنگامی که نقطه ریزش پایین مورد نیاز باشد، مخصوصا در روغن های هیدرولیک، روغن سردکننده ها، روغن های فرآیند تولید لاستیک، روغن های فلزکاری به خوبی در روانکارهای سیلندر برای موتورهای بزرگ و گریس ها قابل استفاده می باشند.
دسته بندی روغن پایه ها بر اساس خواص فیزیکی – شیمیایی
روغن پایه ها تفاوت زیادی با یکدیگر در اجزاء مولکولی و در نتیجه در خواص فیزیکی و شیمیایی (به عنوان مثال خواص گرانروی – دما) دارند. به همین دلیل در سال 1993 انجمن نفت آمریکا (API) یک سیستم تقسیم بندی روغن طراحی و همه روغن پایه ها را بر اساس درصد وزنی ترکیبات سیرشده، درصد وزنی گوگرد و شاخص گرانروی به 5 گروه تقسیم کرده است که در جدول زیر آمده است. باید توجه داشت که روغن پایه فقط بر اساس خواص فیزیکی و شیمیایی دسته بندی می شود و نه بر اساس روش تولید. این بدان معناست که روش تولید به تنهایی بیانگر سطح کیفیت روغن پایه نمی باشد. برای بهبود کیفیت روغن پایه باید درصد ترکیبات سیرنشده و گوگرد موجود در آن کاهش و شاخص گرانروی روغن را افزایش داد. برای دست یافتن به این هدف، از فرآیندهای مختلف پالایش استفاده می شود.

از داده های جدول بالا به نظر می رسد که با حرکت از گروه I به III درصد پارافین ها بیشتر می شود. روغن پایه های گروه 1 با 2 متفاوت است و گروه 3 به طور قابل ملاحظه ای دارای ناخالصی کمتری می باشد (کمتر از ppm 30 گوگرد و کمتر از 10% ترکیبات سیرنشده) و روغن پایه های این گروه (گروه 3) به حدی خالص هستند که تقریبا بی رنگ هستند. روغن های گروه 3، روغن های نامتداول یا روغن پایه های دارای شاخص گرانروی بسیار بالا (VHVI) نیز نامیده می شوند. گروه 4 شامل همه پلی آلفااولفین ها(PAOs) می شود که به صورت خالص و همچنین مخلوط با روغن های پایه معدنی، برای شرایط روانکاری، به کار برده می شوند. گروه 5 شامل همه دیگر روغن پایه هایی که در برگیرنده همه روغن پایه های نفتنیک، روغن های پارافینیک با شاخص گرانروی متوسط و مایعات سنتزی مانند استرها، سیلیکون ها، پلی گلیکول ها و روغن های گیاهی می باشد.
روغن پایه های سنتزی
روغن های سنتزی یا مصنوعی، روغن هایی هستند که از طریق متصل کردن یک یا چند جزء آلی مشخص با وزن مولکولی کم، در شرایط کنترل شده سنتز یا ساخته می شوند. این ترکیب شدن که در شرایط کنترل شده فیزیکی و شیمیایی انجام می شود، باعث می شود روغن سنتزی حاصل، خواص مشخصی داشته باشد که از پیش مورد نظر بوده است. یعنی روغن های سنتزی، روغن های از پیش طراحی شده ای هستند که ساختار و ترکیب شیمیایی آنها طوری است که می توان روغن به دست آمده را روغن مطلوب نامید.
ویژگی های روغن های سنتزی
ویژگی های روغن های نفتی وابسته به نوع نفت خام و عملیات پالایش است. روغن های نفتی اجزاء شیمیایی خود را چه مطلوب و چه نا مطلوب از نفت خامی که از آن توسط فرآیند پالایش بدست آمده اند، به ارث می برند. نفت خام، با توجه به موقعیت جغرافیایی و زمین شناختی محل استخراج نفت، جاوی هزاران ترکیب شیمیایی نا مطلوب می باشد که فرآیند پالایش نمی تواند همه آنها را حذف کند. اسیدهای خورنده، واکس ها، فلزات سنگین، آسفالتین ها، نفتن ها و آروماتیک ها و به همان اندازه تعداد بیشماری از از ترکیبات سولفوره، کلره و نیتروژنه در محصول نهایی باقی می مانند. ترکیبات یاد شده در مجموع دارای خصوصیات مناسب برای کاربرد روانکاری در اغلب استفاده ای موتوری و صنعتی نمی باشند.

تصفیه شدیدتر روغن های نفتی به منظور جداشازی مناسب ترین اجزا برای روانکاری، از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفی نمی باشد و از لحاظ عملی نیز به دلیل نبود فناوری لازم، غیرقابل انجام است. به عنوان مثال یک ترکیب پارافینی 20 کربنه می تواند در حدود 20 میلیون ایزومر داشته باشد که جداسازی چنین گستره ای از مولکول ها با استفاده از روش های صنعتی عملا غیر ممکن می باشد. همچنین در مقایسه با روغن های سنتزی، مولکول های روغن های نفتی از نظر شکل، اندازه و طول بطور قابل توجهی ناهمگون هستند، که این نا مطلوب می باشد. به عنوان مثال وقتی موتور گرم می شود مولکول های کوچکتر تبخیر می شوند در حالیکه مولکول های بزرگتر تمایل به اکسیدشدن نشان می دهند و بر روی سطح موتور رسوب می کنند. هرچه روغن بیشتر تبخیر شود، گرانروی آن افزایش پیدا می کند و باعث ایجاد اشکال در سیستم روانکاری می شود.

بنابراین برای روغنکاری در شرایط سخت و غیر متعارف که در آن روغن های نفتی دارای کارآیی لازم نمی باشند، از روغن های سنتزی استفاده می شود. روغن های معدنی برخلاف مزایایی چون در دسترس بودن و قیمت نسبی پایین تر، دارای معایبی چون اکسیدشدن، و از دست دادن گرانروی در دماهای بالا، منفجرشدن در معرض عوامل اکسید کننده قوی و جامد شدن در دماهای پایین هستند. این ویژگی ها در برخی کاربردها نامناسب و بازدارنده هستند. برای نمونه در موتورهای جت، روانسازهای با فشار بخار کم و در صنایع غذایی و داروسازی روانکارهایی با سمیت پایین مورد نیاز هستند. این موضوع باعث گسترش روانسازهای سنتزی شده است که می توانند گستره دمایی و فشاری قابل توجهی را بدون تغییر در ساختار، تحمل کنند و در عین حال خطر آتش سوزی را نیز کاهش دهند.
انواع روغن پایه های سنتزی
از آنجایی که بعضی از روغن ها با ساختار شیمیایی بسیار شبیه، دارای ویژگی های شیمیایی نا همگون هستند و همچنین بعضی ترکیب های متفاوت دارای خواص روغنکاری مانند هم هستند، گروه بندی روغن پایه های سنتزی با در نظر داشتن همزمان ساختار شیمیایی و ویژگی های شیمیایی، کاری مشکل است. با توجه به این نا هماهنگی، در سال 1993، شابکین (Shubkin) در کتابی که در مورد روانسازهای سنتزی نوشته است، روغن پایه های سنتزی را به شرح زیر دسته بندی کرده است:

هیدروکربن های سنتزی
هیدروکربن های سنتزی، به طور همزمان در ایالات متحده و آلمان توسعه داده شده اند، در آلمان نیاز به روغن های با کارآیی در دمای پایین و کمبود منابع نفتی باعث ایجاد انگیزه برای کار روی هیدروکربن های سنتزی بوده است. امروزه می دانیم که تمام هیدروکربن های سنتزی – و سایر روانکارهایی که از لحاظ اقتصادی مهم هستند – را می توان از اتیلن سنتز کرد (شکل زیر). البته اتیلن خود یکی از مهمترین محصولات پتروشیمی است که به طور عمده با استفاده از روش مولکول شکنی با بخار آب تولید می شود.

مخلوط روغن های سنتزی
امروزه تعداد کمی از روانکارها هستند که تنها شامل یک نوع روغن پایه می باشند. چون اولا، مخلوط کردن چند روغن پایه با خواص مختلف می تواند منجر به تهیه روغنی با کارایی و خواص مطلوب شود. دوما، بسیاری از روغن های پایه سنتزی با قطبیت بیشتر برای روغن های با قطبیت کمتر ب عنوان یک ماده افزودنی محسوب می شوند. مثل استرها در هیدروکربن ها و برعکس. در روانکارهای تغلیظ شده، مانند گریس ها حتی روغن های پایه ای که در هم امتزاج پذیر هم نمی باشند را می توان بصورت مخلوط با هم استفاده کرد.
روغنهاي روان
يکي ديگر از محصولات نفتي ، روغن روان است که بيشتر براي روان نگهداشتن اجزاي ماشين آلات به مصرف مي رسد. ميزان روغنهاي حاصل از نفت کمتر از ۲ در صد کليه فرآورده هاي ديگر است. لذا همين ميزان روغن نقشي بر جسته و مهم در صنايع و زندگي امروزي ايفا مي کند. زيرا از قيچي و چرخ خياطي گرفته تا جرثقيلهاي عظيم و ماشين آلات غول پيکر همه براي خوب کار کردن بايد روغن مصرف کنند. روغن براي اجزا متحرک ماشين آلات بکار رفته و از اصطکاک و فرسوده شدن آنها جلوگيري مي کند.
روغن های صنعتی هیدرولیك
پارامترهای مهم در انتخاب روغن صنعتی- هیدرولیك به شرح زیر است:- درجه حرارت عملكرد سیستم- دامنه تغییرات دمایی- گرانروی توصیه شده- سازگاری با مواد تشكیل دهنده(واشر- قطعات- پلاستیكی و…)- مقاومت لایه روغن- فشار و سرعت سیستم
دسته اصلی روغنهای صنعتی- هیدرولیك عبارت است از:
-R &O كه دارای خواص ضد زنگ و ضد اكسیداسیون است- AW كه دارای خواص ضد سایش است.- HVI & AW كه دارای شاخص گرانروی بالا و خواص ضد سایش است.روغن های هیدرولیك نفت پارس عبارتند از:پارس بابك، پارس بابك ویژه، پارس هیدرولیك اتوماتیكمواد كاربرد و گرید روغن دنده صنعتی نیسان عبارت است از:- مصارف صنعتی كه نیاز به روغن دنده EP دارند- سیستم انتقال دهنده های فولادی- یاتاقانها
روغن های حل شونده
موارد كاربرد روغن های حل شونده عبارتند از: استفاده در تمامی عملیات ماشین كاری كه نیاز به روغن امولسیون بدون EP دارند، مناسب برای سنگ زنی، مته كاری و اره كاری.
گریس:
وظایف اصلی گریس عبارتند از: روانكاری، آب بندی، حفاظت از سطوح، ضربه گیری مزایای بكارگیری گریس نسبت به روغن:- كاهش تعداد دفعات روانكاری- از بین رفتن مسئله نشتی- ماندن روانكار در وضعیت اولیه - جلوگیری از لرزش و صدای سیستم- بازدهی بهتر در شرایط دما و فشار بالاتر
محدودیتهای بكارگیری گریس نسبت به روغن به شرح زیر است:
- عدم قابلیت خنك كاری در سیستم- عدم خاصیت پاك كنندگیگریسهای نفت پارس عبارتند از:- گریس های پایه كلسیمی(پارس شاسی(- گریس های پایه سدیمی(پارس فایبر- تكتاز(- گریس های پایه لیتیمی(پارس ماهان و ماهان ای پی(- گریس های پایه غیر صابونی(پارس بنتون(
دانلود پاورپوینت آشنایی با انواع روغن های پایه
روغن های پایه