ساخت پاوپوینت با هوش مصنوعی
کم تر از 5 دقیقه با هوش مصنوعی کافه پاورپوینت ، پاورپوینت بسازید
برای شروع ساخت پاورپوینت کلیک کنید
شما در این مسیر هستید :خانه / محصولات / Powerpoint / دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان (کد17184)
سفارش انجام پاورپوینت - بهترین کیفیت - کم ترین هزینه - تحویل در چند ساعت 09164470871 ای دی e2proir
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان (کد17184)
شناسه محصول و کد فایل : 17184
نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت
قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر
امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...
با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید
فایل های مشابه شاید از این ها هم خوشتان بیاید !!!!
توضیحات محصول دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان (کد17184)
دانلود پاورپوینتاطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
عنوان های پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان عبارتند از :
اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
آماده كردن منزل براي انجام زايمان
تعريف زايمان:
علائم زايمان:
دردهاي واقعي و كاذب زايمان:
حالت يا شكل جنين:
قرار جنين:
نمايش جنين:
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
نمايش ته (بريچ:(
وضعيت جنين:
حركات جنين در ليبر:
ساختمان سر جنين و تغييرات شكل سر جنين:
تشخيص نمايش، قرار و وضعيت جنين:
-2 معاينه مهبلي(واژينال):
-3 بررسي لگن:
-4 شنيدن صداي قلب جنين:
مراحل زايمان:
مرحله اول زايمان:
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
پاره كردن مصنوعي كيسه آب (آمنيوتومي(:
آماده سازي ولو و پرينه:
مرحله دوم زايمان:
روش بريدن بندناف:
نكاتي كه بايد در مرحله دوم مورد توجه قرار گيرد عبارت است از:
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
مرحله سوم زايمان:
براي اطمينان از جدا شدن جفت، توجه به علائم جدا شدن الزامي است. اين علائم عبارت است از:
نكاتي كه بايد در اين مرحله مورد توجه قرار گيرد عبارت است از:
بررسي جفت، پرده ها و بند ناف:
مرحله چهارم زايمان:
خونريزي پس از زايمان:
ماساژ خارجي رحم براي كنترل خونريزي:
مراقبت از مادر در 6 ساعت اول پس از زايمان:
نكاتي كه بايد در اين زمان در نظر گرفته شود:
مراقبت و ارزيابي نوزاد در 6 ساعت اول پس از زايمان:
درجه بندي آپگار:
جدول نمره بندي آپگار:
تميز كردن بدن و چشم ها:
گذاردن نوزاد در آغوش مادر:
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
ارزيابي نوزاد قبل از ترك منزل :
اهميت زايمان طبيعي:
بازديد منزل:
شرايط اتاق زايمان در منزل:
وسايل لازم در اتاق زايمان:
وسايل مورد نياز زايمان (محتويات كيف مامايي):
آمادگي براي زايمان:
چند توصيه براي « همراه » مادر:
ايجاد ارتباط با مادر:
زايمان هاي در معرض خطر:
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
تکه ها و قسمت های اتفاقی از فایل اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
آماده كردن منزل براي انجام زايمان
از آنجا كه هر زايمان با خطر مواجه است، بنابراين زايمان در منزل توصيه نمي شود.
هر مادربايد براي انجام زايمان در بيمارستان تشويق شود. در صورتي كه دسترسي به مركز زايماني براي مادرميسر نيست و علي رغم تشويق بهورز، مادر تمايل به انجام زايمان در منزل دارد، شرايط انجام زايمان درمنزل بايد با توجه به توضيحاتي كه داده مي شود، فراهم گردد.
تعريف زايمان:
تولد نوزاد بصورت زنده يا مرده پس از شروع هفته 22 بارداري زايمان مي گويند.
عوامل زيادي در بدن مادر و جنين دست اندركارند تا جنين آمادگي خروج از بدن مادر را در زمان مقرر بدست آورد.
طبيعت زايمان درد است و علت اصلي درد زايمان، انقباضات رحم است كه باعث باز و نرم شدن دهانه
رحم مي شود تا جنين بتواند از رحم به داخل مهبل (واژن) وارد و سپس از اين مجرا خارج شود.
علائم زايمان:
به طور طبيعي، دردهاي زايماني نشانه وقوع زايمان است، اما بايد دردهاي واقعي زايمان را ازدردهاي كاذب تشخيص داد. علاوه بر درد، خروج مقدار اندكي از ترشحات چسبناك آغشته به خون ازمهبل (در صورتي كه مادر طي 48 ساعت قبل، معاينه مهبلي نشده باشد) نيز نشانه قابل اعتمادي از وقوع زايمان است به اين ترشحات « نمايش خوني » گفته مي شود. اگر چه به طور طبيعي پارگي كيسه آب در مرحله اول زايمان اتفاق نمي افتد، ولي وقوع آن نشانه زايمان يا تصميم گيري براي ختم بارداري است. وپارگي كيسه آب قبل از شروع دردهاي زايماني راپارگي زودرس كيسه آب مي گويند .
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
شروع دردهاي زايماني اصطلاحاً با كلمه « ليبر »
تعبير مي شود.
بنابراين وقتي كلمه ليبر به كار مي رود، به اين معناست كه مادر وارد مراحل زايماني شده است. پس به طور كلي سه علامت زايمان عبارت است از:
- درد هاي زايمان
- ترشحات چسبناك آغشته به خون (نمايش خوني)
- آبريزش يا پارگي كيسه آب
دردهاي واقعي و كاذب زايمان:
تفاوت دردهاي واقعي از دردهاي كاذب در جدول زير مشاهده مي شود:
دردهاي كاذب:
فاصله انقباض هاي رحم نامنظم است.
فاصله بين انقباض ها كم نمي شود.
درد بيشتر در پايين شكم است
شدت انقباض ها تغيير نمي كند.
دهانه رحم متسع نمي شود
دردهاي واقعي:
فاصله انقباض هاي رحم منظم است.
فاصله بين انقباض ها كم مي شود.
درد در ناحيه كمر و شكم است.
شدت انقباض ها بيشتر مي شود.
دهانه رحم متسع مي شود.
با توجه به آنچه گفته شد، درد هاي زايماني به صورت انقباضات رحمي است (در اين حالت مادر مي گويدكه درد هايي در كمر و پشت مي گيرد و ول مي كند). اين انقباضات را مي توان با گذاردن دست بر روي رحم از روي شكم لمس كرد. با لمس انقباض لازم است مدت هر انقباض از شروع تا پايان، فاصله انقباض با انقباض بعدي و قدرت هر انقباض را تعيين كرد. دردهاي زايمان مي تواند در زماني زودتر از زمان مورد انتظار براي زايمان شروع شود كه منجر به زايمان زودرس شود.
حالت يا شكل جنين:
هفته هاي آخر بارداري، جنين شكل خاصي به خود مي گيرد كه حالت ناميده مي شود .دراين زمان جنين توده اي تخم مرغي شكل مي سازد كه متناسب و منطبق با شكل حفره رحم است. جنين به طوري روي خود خم مي شود كه پشت او به طور مشخص حالت محدب پيدا مي كند. سر كاملاً خم شده به گونه اي كه چانه تقريباً در تماس با قفسه سينه قرار مي گيرد. ران ها نيز بر روي شكم و ساق ها درقسمت زانو خم مي شود. بازوها به صورت متقاطع روي قفسه سينه و يا به موازات پهلوها است. بندناف در فضاي بين اندام ها قرار مي گيرد.
قرار، حالت، وضعيت و نمايش جنين:
تعيين موقعيت جنين در كانال زايمان بسيار مهم است. براي اين كارلازم است با انجام معاينه مهبلي، قرار، نمايش و وضعيت جنين را مشخص كرد.
قرار جنين:
محور طولي بدن جنين را نسبت به محور طولي بدن مادرقرار مي گويند .با توجه به اين تعريف . جنين مي توانئ در دو قرار « عرضي » و « طولي »در كانال زايمان باشد.
در قرار طولي، محور طولي بدن جنين با محور طولي بدن مادر موازي است. در 99 درصد زايمان ها، قرار
جنين طولي است (سر جنين در سمت پايين و ته جنين در سمت بالا قرار دارد).
در قرار عرضي، محور طولي بدن جنين بر محور طولي بدن مادر عمود است (سر جنين در يك پهلوي مادرو ته جنين در پهلوي ديگر قرار گرفته است(.
نمايش جنين:
بخشي از بدن جنين را كه در مجراي زايمان جلوتر از بخش هاي ديگر قرار دارد يا نسبت به ساير قسمت هاي بدن به مجراي زايمان نزديك تر است « عضو نمايش » گويند.
عضو نمايش را مي توان در معاينه مهبلي تشخيص داد و در واقع نشان دهنده « نمايش » جنين است . بدين ترتيب اگر عضو نمايش در قرار طولي سر باشد به آن « نمايش سفاليك »
گفته مي شود و در اين حالت ابتدا سر جنين از مجراي زايمان خارج مي شود. اگر عضو نمايش در قرار طولي ته باشد به آن
نمايش بريج گفته مي شود.
در قرار عرضي عضو نمايش شانه است .
نمايش سر(سفاليك): اين نمايش بر اساس ارتباط سر با بدن جنين طبقه بندي مي شود. در حالت ياشكل طبيعي جنين، سر كاملاً بر روي قفسه سينه خم شده است. در اين حالت عضو نمايشي كه در معاينه مهبلي لمس مي شود پس سر است، كه
« نمايش اكسي پوت » ناميده مي شود.
اگر سر جنين از حالت خميدگي طبيعي خارج شود، مي تواند نمايش هاي مختلفي را ايجاد كند. به طوري كه اگر سر كاملاً به سمت پشت بدن برگردد به طوري كه ملاج پس سري در تماس با پشت بدن قرار گيرد،عضو نمايش صورت خواهد بود.
برحسب ميزان برگشتن سر به سمت پشت، ممكن است نمايش ابرو وپيشاني نيز ايجاد شود كه معمولاً پايدار نبوده و به يكي از دو نمايش پس سر يا صورت تبديل مي شود.
نمايش ته (بريچ:(
اين نمايش برحسب اينكه ران و ساق پاهاي جنين در چه موقعيتي قرار گيرد، سه
شكل كلي پيدا مي كند. شايع ترين حالت آن به صورتي است كه ران ها روي شكم خم شده و كل پاها برروي سطح جلويي شكم قرار گرفته اند. در اين حالت عضو نمايشي كه در معاينه مهبلي لمس مي شود، ته جنين است.
توجه:
براي انجام زايمان در منزل، هر نمايشي به غير از نمايش سر غير طبيعي است و به ارجاع مادر به بيمارستان نياز دارد.
زايمان طبيعي در منزل در قرار طولي به شرط آن كه نمايش سر جنين نيز « پس سر » باشد، امكان پذيراست . در صورتي كه قرار جنين « عرضي » باشد و يا نمايش جنين در قرار طولي « ته » باشد بايد مادر را به بيمارستان و متخصص ارجاع كرد.
وضعيت جنين:
قرار گرفتن بخشي از عضو نمايش جنين نسبت به طرف راست يا چپ بدن مادر را « وضعيت »مي نامند.
اين بخش از عضو نمايش جنين در نمايش سر، پس سر يا ملاج پس سري است.
درنمايش صورت، چانه جنين و در نمايش ته، استخوان ساكروم جنين است.
با توجه به تعريف بالا، براي انجام زايمان طبيعي در منزل، بايد در معاينه مهبلي دو وضعيت پس سر درقسمت جلو و چپ ( اكسي پوت قدامي چپ) و وضعيت پس سر در قسمت جلو و راست (اكسي پوت قدامي
راست) را نمايش سر تشخيص داد.
تشخيص ساير وضعيت ها به اين معنا كه اگر در معاينه، صورت يا ته
جنين لمس شد، نيازمند ارجاع مادر به بيمارستان است.
حركات جنين در ليبر:
با توجه به ابعاد نسبتاً بزرگ سر جنين رسيده (ترم)، جنين بايد براي عبور از كانال زايماني كه شكل يكنواختي ندارد در وضعيت خود تغييراتي بدهد. اين تغييرات را حركات اصلي ليبر مي گويند.
حركات ليبر با عبور بزرگ ترين قطر عرضي سر جنين از دهانه ورودي لگن شروع مي شود كه به اين حالت آنگاژمانمي گويند.
پايين آمدن يا نزول سرجنين نيز كه از حركات اصلي ليبر محسوب مي شود همزمان با آنگاژمان شروع و تا مرحله پاياني زايمان كه منجر به خروج جنين مي شود، ادامه دارد.
درمسير حركت جنين به سمت دهانه مهبل براي تطابق با كانال زايماني، چرخش هايي نيز در سر بوجودمي آيد. آخرين چرخش سر جنين، پس از خروج سر از كانال زايماني اتفاق مي افتد. در اين چرخش، سرجنين به وضعيت اوليه خود بر مي گردد. در اين حالت است كه شانه ها پديدار شده و با زايمان شانه ها،ساير قسمت هاي بدن به سرعت خارج مي شود.
ساختمان سر جنين و تغييرات شكل سر جنين:
سر جنين از دو استخوان پيشاني در جلو، دو استخوان گيجگاهي در طرفين، دو استخوان آهيانه در بالا و يك استخوان پس سري در عقب تشكيل شده است. محل اتصال اين استخوان ها را شيار يا درز مي گويند.
در محل اتصال دو استخوان آهيانه و پيشاني، ملاج بزرگ يا قدامي قرار گرفته كه لوزي شكل است . در محل اتصال دو استخوان آهيانه و استخوان پس سر، ملاج كوچك يا خلفي قرار دارد كه مثلثي شكل است. همانطور كه در مطالب قبل گفته شده است، در معاينه مهبلي لازم است كه ملاج كوچك يا پس سري در نمايش سر تشخيص داده شود.
شكل سر جنين در نمايش سر در اثر فشارهاي وارده تغيير مي كند. ممكن است در زايمان طولاني و قبل از باز شدن كامل دهانه رحم، قسمتي از سر جنين كه درست روي دهانه رحم قرار دارد متورم شود.
تشخيص نمايش، قرار و وضعيت جنين:
براي تشخيص نمايش و قرار و وضعيت جنين مي توان از چند روش شامل معاينه شكم (مانورهاي لئوپولد)، معاينه مهبلي، شنيدن صداي قلب جنين استفاده كرد. روش هاي تشخيصي ديگري نيز مانند سونوگرافي و ... وجود دارد كه در حيطه وظايف ماما روستانيست.
-1 معاينه شكم: معاينه شكم با كمك چهار مانور لئوپولد انجام مي گيرد. مادر بايد قبل از معاينه، ادرار كند. اجراي اين مانورهاممكن است در مادران چاق دشوار باشد.
در هفته هاي آخر و طي مراحل زايماني مي توان معاينه شكم را انجام داد. با انجام معاينه شكم، مي توان اطلاعاتي از نمايش و قرار جنين و ميزان پايين آمدن عضو نمايش در كانال زايماني به دست آورد. باكسب تجربه بيشتر مي توان اندازه جنين را نيز تخمين زد.
-2 معاينه مهبلي(واژينال):
تلاش براي تشخيص موقعيت جنين قبل از ليبر (شروع دردهاي زايماني)بي نتيجه است، زيرا نمي توان عضو نمايش را از راه دهانه رحم بسته لمس كرد. با شروع ليبر و پس ازديلاتاسيون دهانه رحم مي توان با معاينه مهبلي به شرح زير اطلاعات قابل قبولي را از موقعيت جنين ووضعيت پيشرفت زايمان به دست آورد:
پس از قرار دادن مادر در وضعيت مناسب و پوشيدن دستكش، با دو انگشت شست و اشاره يك دست لب ها را كاملا از هم باز كرده تا دهانه واژن ديده شود. سپس با انگشتان اشاره و مياني دستديگر وارد مهبل شده و تا عضو نمايش بالا برده مي شود. در هنگام معاينه بايد از تماس با مقعدجلوگيري شود.
اگر نمايش سر باشد، انگشتان به سمت عقب مهبل هدايت مي شود و از روي سر جنين به طرف استخوان عانه با حركتي شبيه جارو كشيده مي شود. انگشتان در اين مسير مي تواند ملاج ها را لمس كند. معمولاً در نمايش سر، انگشتان جسم سخت و منظمي را لمس مي كند.
• پس از تشخيص ملاج پس سري، جايگاه يا ميزان نزول سر در داخل لگن را بايد تشخيص داد.
در انجام معاينه مهبلي بايد به نكات زير توجه شود: در صورت وجود خونريزي و وجود ضايعات پوستي ناحيه تناسلي (ضايعات تبخالي شكل)معاينه واژينال انجام نشود.
قبل از معاينه، مادر ادرار كند.
معاينه در خلوت انجام گيرد.
مادر در محل مناسبي به پشت بخوابد و زانوها با فاصله كمي از هم به صورت خميده قرار گيرد.
پوشش مادر رعايت شود.
قبل از معاينه دست ها شسته شده و دستكش پوشيده شود.
قبل از معاينه، ناحيه تناسلي با محلول ضدعفوني ساولن شستشو داده شود.
در موارد پارگي كيسه آب، معاينه در شرايط استريل (پوشيدن دستكش استريل و شستشوي ناحيه تناسلي با ساولن) انجام گيرد.
در صورت ثابت نبودن سر داخل لگن و پاره شدن كيسه آب هنگام معاينه، بايد مطمئن شد كه بندناف جلو نيفتاده با شد؛
اگر سر جنين به طور غير طبيعي مولدينگ و يا ادم داشته باشد، بايد در تعيين ايستگاه سر جنين دقت كافي شود زيرا ممكن است به نظر برسد كه سر در ايستگاه صفر قرار دارد در حالي كه آنگاژمان صورت نگرفته است؛
چون تفكيك ترشحات مخاطي و چسبنده آغشته به خون (نمايش خوني) از لكه بيني مشكل است،در صورت سابقه لكه بيني مادر در هفته هاي آخر بارداري و داشتن نتيجه سونوگرافي كه نشان دهنده جفت سر راهي مي باشد، از معاينه مهبلي خودداري كنيد.
-3 بررسي لگن:
همزمان با تشخيص موقعيت جنين در كانال زايماني، لازم است وضعيت لگن نيز بررسي شود. در بررسي به موارد زير بايد توجه كرد:
قوس استخوان عانه گرد و پهن باشد.
خارهاي ايسكيال برجسته نباشد.
بافت هاي نرم ناحيه پرينه سفت و غير قابل كشش نباشد.
توده يا ناهنجاري در كانال زايماني وجود نداشته باشد.
-4 شنيدن صداي قلب جنين:
شنيدن صداي قلب جنين به تنهايي نمي تواند اطلاعات با ارزشي بدهد، ولي مي تواند نتيجه معاينه شكم را تقويت كند. معمولاً صداي قلب جنين از قسمت محدب كه در تماس نزديك با ديواره رحم است، منتقل مي شود. بنابراين صداي قلب درنمايش سر در قسمت مياني بين ناف مادر و در نمايش ته در حد ناف يا اندكي بالاتر به گوش مي رسد. در قرار عرضي صداي قلب جنين بيشتر در پهلوها شنيده مي شود. براي اين كه صداي قلب جنين با صداي قلب مادر اشتباه نشود، همزمان با شمارش تعداد ضربان قلب، نبض مادر نيز شمرده مي شود. تعداد ضربان قلب جنين بطور طبيعي بين 110 تا 160 بار در دقيقه است.
مراحل زايمان:
درد زايمان به علت انقباض عضلات رحم ايجاد مي شود. بنابراين با وقوع انقباضات واقعي رحم،مراحل زايمان (سه مرحله) آغاز مي شود.
مرحله اول زايمان:
رحم از دو قسمت « دهانه » و « جسم »تشكيل شده است. جسم رحم، دو قسمت بالايي و پاييني دارد كه به طور متفاوت در هنگام زايمان عمل مي كند. در اثر انقباض رحم، قسمت بالايي سفت و سخت مي شود و نيروي زيادي رابراي پايين راندن جنين ايجاد مي كند. به طور همزمان، قسمت پاييني شل و نرم و گشاد شده و يك لوله عضلاني بسيار وسيع با ديواره نازك را تشكيل مي دهد كه جنين مي تواند از اين لوله خارج شود.
طور طبيعي مرز ميان اين دو قسمت مانند يك حلقه در سطح داخلي رحم مشخص مي شود. در مواردي كه وضعيت انقباضات غير طبيعي باشد، اين حلقه برجسته تر مي شود و بر حسب شدت آن ممكن است منجر به پارگي رحم شود.
با پايين آمدن جنين در رحم، فشار عضو نمايش جنين كه معمولاً سر جنين است باعث باز شدن دهانه رحم « ديلاتاسيون » و به نرم شدن آن « افاسمان » مي گويند.
دهانه رحم بايد تا 10 سانتي متر باز شود. از اين رو مرحله اول زايمان از زمان باز و نرم شدن دهانه رحم تا كامل شدن آن به ميزان 10 سانتي متر تعريف مي شود. اندازه گيري افاسمان و ديلاتاسيون ازمهمترين اجزاي تشخيص مرحله زايمان است كه با انجام تمرين زياد مي توان آن را آموخت.
فاز فعال و فاز نهفته: مرحله اول زايمان، خود به دو مرحله يا فاز تقسيم مي شود.
فاز نهفته از زمان شروع درد هاي واقعي زايمان تا باز شدن دهانه رحم به ميزان 3 تا 4 سانتي متر گفته مي شود. در خانم هاي چندزا كه پس از زايمان، دهانه رحم ممكن است به اندازه يك يا دو انگشت باز باشد(كُل مولتي پار)، اطمينان از شروع دردهاي واقعي زايمان براي تشخيص فاز نهفته به منظور جلوگيري ازطولاني شدن اين فاز مهم است. نكاتي كه بايد در اين فاز در نظر گرفت عبارت است از:
مادر اجازه دارد در هر وضعيتي كه دوست دارد قرار بگيرد و حتي راه برود.
خوردن غذاهاي جامد توصيه نمي شود ولي مادر مي تواند مايعات شيرين بياشامد.
به مادر تخليه مرتب مثانه (هر 2 ساعت يك بار) توصيه مي شود.
زمان مورد انتظار براي اين فاز 8 ساعت است و طولاني تر شدن آن نياز به ارجاع مادر دارد.
به علائم پيشرفت زايمان و علائم خطر بايد توجه شود.
صداي قلب جنين و علائم حياتي مادر بجز درجه حرارت بدن هر يك ساعت كنترل مي شود.
درجه حرارت بدن هر 4 ساعت كنترل مي شود.
انقباضات رحم هر 30 تا 60 دقيقه كنترل مي شود.
فاز فعال از زمان باز شدن دهانه رحم به ميزان 3 يا 4 سانتي متر تا باز شدن كامل آن يعني 10سانتي متر است. نكاتي كه بايد در اين فاز در نظر گرفت عبارت است از:
مادر اجازه دارد در هر وضعيتي كه دوست دارد قرار بگيرد.
خوردن غذاهاي جامد توصيه نمي شود ولي مادر مي تواند مايع ات شيرين بياشامد.
به مادر تخليه مرتب مثانه (هر 2 ساعت يك بار) توصيه مي شود.
در صورت پارگي كيسه آب، معاينه مهبلي در فواصل زماني كوتاه توصيه نمي شود.
به علائم پيشرفت زايمان و علائم خطربايد توجه شود؛
علائم حياتي مادر بجز درجه حرارت بدن هر يك ساعت كنترل مي شود.
درجه حرارت بدن هر 4 ساعت كنترل مي شود.
انقباضات رحم هر 15 تا 30 دقيقه كنترل مي شود.
صداي قلب جنين هر 30 دقيقه شنيده مي شود. شمارش تعداد ضربان قلب جنين بايد در انتهاي هرانقباض و بلافاصله پس از آن ارزيابي شود.
ترس از درد زايمان، خستگي و اضطراب عوامل مهمي است كه مي تواند روند پيشرفت زايمان راتحت تأثير قرار دهد. بنابراين بايد به وضعيت روحي و رواني مادر نيز توجه كرده و در هرمرحله اطمينان او را جلب نمود.
كنترل انقباضات رحم: براي كنترل انقباضات رحم، بايد مدت، شدت و قدرت هر انقباض و فاصله زماني بين دو انقباض رحم را تشخيص داد. براي تعيين وضعيت انقباضات، معاينه كننده در حالي كه كف دست خود را بدون فشار بر روي رحم قرار داده است، زمان شروع هر انقباض را معين مي كند. با توجه بهسفتي رحم، شدت انقباض اندازه گيري مي شود. در اوج انقباض موثر، شست يا ساير انگشتان دست به راحتي در رحم فرو نمي رود. به زمان خاتمه هر انقباض نيز بايد توجه كرد.
مشخصات انقباض خوب در فاز فعال اين است كه در مدت 10 دقيقه حداقل 3 انقباض رحم وجود داشته باشد و هر انقباض به مدت 45 ثانيه طول بكشد.
پاره كردن مصنوعي كيسه آب (آمنيوتومي(:
در فاز فعال زايماني، در صورتي كه هنوز كيسه آب سالم بوده و سر جنين كاملاً در داخل لگن ثابت (فيكس) است، مي توان براي تسريع زايمان كيسه آب را پاره كرد.
براي اين كار ابتدا صداي قلب جنين را گوش كرده و سپس مادر در وضعيت خوابيده به پشت(وضعيت معاينه) قرار داده مي شود. با رعايت شرايط استريل، دستكش استريل پوشيده و با سر سوزن بر روي قسمتي از كيسه آب كه بر روي سر جنين برجسته شده (كيسه آب بمبه ) خراش كوچكي داده مي شود. در اين حالت كيسه آب پاره مي شود. پس از پايان كار، مجدداً صداي قلب جنين شنيده مي شود.
توجه:
نكته 1: پس از پاره كردن كيسه آب، به رنگ مايع آن دقت شود. خوني يا سبز بودن مايع علامت خطر است.
نكته 2: توجه داشته باشيد در صورتي كه سر جنين داخل لگن ثابت نباشد، احتمال جلو افتادن بندناف زياد
است.
آماده سازي ولو و پرينه:
با شروع مرحله دوم زايمان، لازم است ولو و پرينه از بالا به پايين شستشوداده شود.
چين هاي ولو به دقت بايد تميز شود.
اگر گاز شستشو از روي ناحيه مقعد عبور كرد، بايد آن راتعويض كرد.
در صورت نياز موهاي نيمه پايين ناحيه تناسلي كوتاه مي شود.
مرحله دوم زايمان:
اين مرحله با باز شدن كامل دهانه رحم شروع مي شود و با خروج كامل جنين خاتمه مي يابد.
پايين آمدن سر جنين در كانال زايماني بعد از ديلاتاسيون 7 سانتي متر بايد در هرساعت يكسانتي متر باشد. بنابراين در اين مرحله سر جنين بايد كاملاً مسير كانال زايماني را به سمت دهانه مهبل براي خروج سير كند.
هر گونه وقفه يا مانعي در اين مسير مي تواند منجر به مرگ جنين شود.
هوشياري كامل ماما در اين زمان بسيار اهميت دارد.
با نزديك شدن سر جنين به انتهاي مهبل، فشار زيادي براعصاب اين ناحيه وارد مي شود، بنابراين مادر دردهاي بيشتري را تجربه مي كند. راهنمايي مادر براي تنفس صحيح در بين انقباضات و زور زدن (مانند اجابت مزاج) همزمان با شروع انقباضات به خروج جنين و جلوگيري از خستگي مادر كمك مي كند.
به مادر بايد آموزش داد كه به محض شروع يك انقباض، يك نفس عميق بكشد و در حالي كه
نفس خود را نگه داشته است مانند هنگام دفع مدفوع، به پايين فشارآورد. بهتر است پاهاي مادر
در وضعيت نيمه خميده قرار گيرد تا بتواند به زور زدن كمك كند. پس از پايان انقباض، مادر بايد
استراحت كند. حالت چمباتمه يا استفاده از يك بالش مي تواند به كوتاه كردن اين مرحله كمك
كند.
در صورتي كه آمنيوتومي نشده باشد، به طور طبيعي كيسه آب در مرحله دوم پاره مي شود. در هنگام پارگي كيسه آب بايد به رنگ آن از نظر وجود خون و آغشته بودن به مكونيوم (مدفوع سبز تيره نوزاد)دقت شود. پايين آمدن سر جنين در پشت ناحيه پرينه منجر به كشيده شدن و برجسته شدن آن شده به طوري كه پوست اين ناحيه شفاف و براق مي شود. در اين زمان سرجنين از دهانه مهبل قابل ديدن است.مهم ترين كار در اين مرحله، كمك به خروج سر جنين است. كه با قرار دادن يك دست بر روي قسمت پاييني ناحيه پرينه و كشيدن آن به سمت عقب براي وارد كردن فشار رو به بالا (به طرف چانه جنين) و باگذاشتن دست ديگر در قسمت بالايي پرينه و حمايت سرجنين به خروج ملايم سر بدون آن كه منجر به پارگي پرينه شود، كمك مي كند
با خروج سر جنين، دردهاي مادر تا حد زيادي كاهش پيدا مي كند. به طور طبيعي سر جنين پس از خروج،به سمت راست يا چپ به دنبال چرخشي كه از ابتدا در داخل لگن مادر داشته است، چرخش پيدا مي كند.بنابراين بلافاصله پس از خروج سر و تا زمان چرخش خود به خودي، ترشحات دهان و بيني نوزاد با پواربايد تميز شود.
سپس با انجام مانور، شانه هاي نوزاد خارج مي شود. ابتدا با قرار دادن دست ها در دو طرف سر وگردن و كشش ملايم به سمت پايين، شانه قدامي خارج مي شود و بلافاصله با بالا آوردن مختصر سر وگردن، شانه خلفي آزاد و خارج مي شود. به دنبال زايمان شانه قدامي بايد انگشت را از گردن نوزاد عبورداده تا اطمينان حاصل شود كه بندناف به دور گردن پيچيده نشده است. چنانچه هنگام خروج سر جنين،بندناف به دور گردن پيچيده شده است، ابتدا بايد به آرامي بند ناف را از روي سر لغزانده تا از روي سربگذرد. اگر اين كار به آساني انجام نمي شود، دو نقطه از بند ناف را بايد با دو پنس گرفته (كلامپ) و بين اين دو نقطه را با قيچي قطع كرد تا بندناف آزاد گردد. پس از خروج شانه ها، ساير اعضاء خود به خودخارج مي شود. پس از خروج كامل بدن ، بند ناف را كلمپ كرده و نوزاد روي شكم مادر قرار داده مي شود. نوزاد بايد سريعاً خشك شود و هنگام خشك كردن، بايد از نظر وضعيت تنفس ارزيابي شود.
اگر نوزاد گريه نمي كند،بد نفس مي كشد و يا اصلاً تنفس ندارد، بايد سريعاً بندناف را كلامپ كرده و اقدام براي ارجاع فوري نوزاد را شروع كرد.
از قلاب كردن انگشتان در زير بغل نوزاد خودداري شود زيرا موجب آسيب به اعصاب اين ناحيه و يادررفتگي مفصل شانه مي شود.
روش بريدن بندناف:
پس از خروج كامل نوزاد، بايد دستكش را عوض كرد و با يك پنس بند ناف درفاصله كوتاهي از بدن نوزاد ( 4 تا 5 سانتي متر) و پنس دوم نيز در فاصله كمي از پنس اول كلامپ شود. باقيچي استريل و آغشته به بتادين، بند ناف در فاصله بين دو كلامپ قطع مي شود. بندناف بريده شده بايداز نظر نشت خون كنترل شود و در صورتي كه خون نشت مي كند، كلامپ ديگري زده شود. روي بندناف نبايد ماده اي گذاشته شود و آن را نبايد بانداژ كرد. سپس نوزاد را بايد در تماس پوست با پوست بدن مادر قرار داد و بدن و مخصوصاً سر او را به طور كامل پوشانيد.
نكاتي كه بايد در مرحله دوم مورد توجه قرار گيرد عبارت است از:
مادر همچنان در وضعيت خوابيده به پشت در حالت نيمه نشسته قرار گيرد.
به علائم پيشرفت زايمان و خطر توجه شود.
صداي قلب جنين هر 15 دقيقه شنيده مي شود.
فشارخون و نبض مادر هر 15 دقيقه كنترل مي شود.
در صورت خروج مدفوع از مقعد، با يك قطعه گاز تميز و با دقت ناحيه مقعد تميز شود، طوري كه ناحيه تناسلي آلوده نگردد. در صورت نياز، شان و دستكش تعويض شود.
هرگز نبايد براي سرعت بخشيدن به زايمان، روي شكم مادر فشار وارد كرد. اين عمل موجب پارگي رحم و حتي مرگ مادر و جنين مي شود.
در صورت وجود پارگي در كانال زايماني و خونريزي، پيش از ارجاع مادر، پد يا گاز استريل روي پارگي گذاشته و پاها به هم نزديك شود.
نبايد زماني كه سر جنين در كانال زايماني قرار دارد، آن را با زور به سمت جلو و يا عفب كشيد.
پس از خروج كامل نوزاد، هرگز او را از پاهايش آويزان نكنيد.
درجه حرارت بدن نوزاد به سرعت كاهش مي يابد. نوزاد را در آغوش مادر (تماس پوست به پوست )قرار دهيد، با شان يا حوله از قبل گرم شده، سر و بدن را خشك كنيد. شان هاي خيس را تعويض كنيد وبدن نوزاد را با شان هاي خشك و گرم و سر او را با كلاه بپوشانيد. از مناسب بودن دماي اتاق ( 25 تا28 درجه سانتيگراد)مطمئن شويد.
امروزه روش هايي براي كاهش درد زايمان با استفاده از شل سازي بدن، الگوهاي صحيح تنفس،
ماساژ و ... وجود دارد كه به مادر كمك مي كند تا بتواند زايمان خود را هدايت كند. اين روشها به
كسب مهارت هاي لازم نياز دارد و بايد در دوران بارداري توسط ماما به مادر آموزش داده
شود.
مرحله سوم زايمان:
از زمان خروج كامل جنين تا زمان خروج كامل جفت، مرحله سوم زايمان ناميده مي شود. مرحله سوم معمولاً بين 1 تا 5 دقيقه طول مي كشد. پس از پايان مرحله دوم با اطمينان از اين كه قل ديگري وجود ندارد، 10 واحد اكسي توسين به صورت عضلاني براي كنترل خونريزي و جمع شدن رحم تزريق مي شود. خروج جفت نياز به زمان دارد، بنابراين تلاش براي خارج كردن جفت قبل از جداشدن آن از ديواره رحم خطر ناك است.
در فاصله زماني كه براي جدا شدن جفت مورد نياز است، بايد
مراقبت هاي مورد نياز نوزاد (خشك كردن، ارزيابي و امتياز بندي آپگار و...) را انجام داد.
حال عمومي نوزاد بايد تا زمان ترك منزل كنترل شود.
براي اطمينان از جدا شدن جفت، توجه به علائم جدا شدن الزامي است. اين علائم عبارت است از:
كروي شدن و سفت شدن رحم. اين نشانه اولين نشانه اي است كه ظاهر مي شود.
خروج ناگهاني خون از مهبل
بالا كشيده شدن رحم در شكم. چون جفت جدا شده به داخل قسمت پاييني رحم و مهبل مي افتد و حجم آن باعث مي شود كه رحم را به طرف بالا فشار دهد.
بند ناف به مقدار بيشتري از مهبل خارج مي شود كه نشان مي دهد جفت پايين آمده است.با مشاهده علائم جدا شدن جفت، همزمان با وارد كردن فشار بر جسم رحم، بند ناف كمي محكم تر نگه داشته شود. رحم با دستي كه بر روي شكم قرار دارد به طرف بالا جا به جا مي شود. اين مانور تا زمانيكه جفت به دهانه مهبل برسد تكرار مي شود. به محض خروج جفت از دهانه مهبل، فشار دادن روي رحم متوقف و جفت به آرامي به بيرون كشيده مي شود. بايد مراقب بود تا پرده ها پاره نشود. در صورت پاره
شدن، بايد آنها را با پنس كلامپ و با كشش ملايمي خارج كرد.
مي توان از مادر خواست كه با زور زدن به پايين به خروج جفت كمك كند.
نكاتي كه بايد در اين مرحله مورد توجه قرار گيرد عبارت است از:
در صورت اطمينان از نبود قل ديگر، براي تسريع خروج جفت، 10 واحد اكسي توسين به صورت عضلاني تزريق شود.
در صورتي كه خونريزي شديد نباشد، مدت زمان مورد انتظار براي خروج جفت حداكثر 30 دقيقه پس از خروج نوزاد است.
مادر همچنان در وضعيت خوابيده به پشت در حالت نيمه نشسته قرار گيرد.
هرگز نبايد قبل از جداشدن جفت، با كشش كنترل نشده بند ناف جفت را خارج كرد. اين عمل منجر به برگشتگي يا وارونگي رحم مي شود.
تا قبل از خروج كامل جفت بايد دقت شود كه كلامپ بندناف باز نشود.
دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
سطحي كه به ديواره رحم مي چسبد را سطح مادري جفت مي گويند. اين سطح معمولاً توسط شيارهاي عميقي به قسمت هاي نامنظمي تقسيم شده كه حاوي رگ هاي خوني است. براي معاينه اين سطح بايد به سالم بودن تمام قسمت ها توجه كرد. باقي ماندن تمام يا حتي تكه اي از آن در داخل رحم موجب خونريزي شديد و حتي مرگ مادر مي شود. سطح ديگر جفت كه به بند ناف وصل است، سطح جنيني جفت ناميده مي شود. هر دو سطح با پرده هاي جنيني پوشانده مي شود. لازم است پرده ها را نيز از نظر سالم بودن و نداشتن پارگي بررسي كرد. پرده ها علاوه بر پوشاندن كامل تمام جفت، بيش از يك سوم از سطح جفت نيز امتداد پيدا مي كند. همچنين در بررسي جفت بايد دقت شود كه انتهاي رگهاي خوني آزاد نباشد.
طول بند ناف متفاوت است ولي در بند ناف، مقطع 3 رگ (دو سرخ رگ يا شريان به شكل دايره هاي كوچك و يك سياه رگ يا وريد به شكل دايره اي بزرگ تر) مشخص است.
مرحله چهارم زايمان:
برخي از افراد، يك ساعت اول پس از زايمان را كه ساعتي بحراني است، به عنوان مرحله چهارم تعريف مي كنند. در اين مرحله احتمال خونريزي بعد از زايمان بيشتر است. كنترل مادر ازنظر علائم حياتي و ميزان خونريزي و جمع بودن رحم اهميت بسياري دارد. مرگ بسياري از مادران دراين زمان اتفاق مي افتد.
خونريزي پس از زايمان:
يكي از مهمترين و شايع ترين عوارض پس از زايمان، خونريزي است.
خونريزي پس از زايمان عبارت است از خروج خون از كانال زايماني به ميزان بيش از 500 ميلي گرم پس از زايمان. اين عارضه عمدتاً به علت خروج ناكامل جفت (خارج نشدن كامل جفت و يا باقي ماندن تكه هايي از جفت و حتي پرده ها) ايجاد مي شود. در اين حالت رحم نمي تواند منقبض شود و يا به عبارتي شل است.
بنابراين رعايت تمام نكاتي كه براي خروج جفت اشاره شد، ضروري است.
در صورتي كه خونريزي پس از زايمان به درستي تشخيص داده نشده و اقدام صحيحي براي آن انجام نشود، منجر به مرگ مادر مي شود.
ساير عللي كه مي تواند منجر به خونريزي پس از زايمان شود، پارگي مجراي زايمان و اختلالات انعقادي است.
ماساژ خارجي رحم براي كنترل خونريزي:
يك دست در بالاي سمفيز پوبيس براي نگه داشتن قسمت
تحتاني رحم قرار مي گيرد و دست ديگر به آرامي ناحيه قله رحم را ماساژ مي دهد. حمايت كامل قسمت تحتاني با انجام ماساژ به آرامي و ملايمت ضروري است، زيرا بعد از زايمان، رباط ها شل است و مقاومت كمي دارد. ماساژ شديد موجب افتادگي كامل و يا بخشي از رحم خواهد شد. اين ماساژ فقط در زماني انجام مي شود كه قله رحم سفت نيست، زيرا تحريك بيش از حد رحم مي تواند موجب خسته شدن و شل
شدن رحم شود.
مراقبت از مادر در 6 ساعت اول پس از زايمان:
ساعات اوليه پس از زايمان بسيار حساس و مهم است. خونريزي مهم ترين عارضه اين زمان است.
بررسي حال عمومي مادر و ميزان خونريزي و كنترل
علائم حياتي (فشارخون، نبض، تنفس، درجه حرارت) از مراقبت هاي ضروري است زيرا در صورت بروزعوارض، مي توان اقدام مناسب انجام داده و جان مادر را نجات داد. مراقبت هايي كه در 6 ساعت اول پس از زايمان ارايه مي شود
نكاتي كه بايد در اين زمان در نظر گرفته شود:
رحم بايد از نظر جمع بودن و ميزان خونريزي بررسي شود. به طور طبيعي پس از خروج كامل جفت،
رحم سفت و جمع شده و زير ناف قرار مي گيرد مگر در حالتي كه رحم شل بوده و يا پارگي وجود
دارد. ميزان خونريزي در 2 ساعت اوليه پس از زايمان در حد قاعدگي است و بتدريج كاهش مي يابد.
در صورتي كه خروج خون در حدي است كه حتي پس از ماساژ رحم، زير باسن مادر جمع شده و يا
در مدت 10 دقيقه يك نوار بهداشتي با خون خيس شود، علامت خطر است؛
پرينه از نظر وجود هماتوم(توده اي كه از جمع شدن خون به وجود مي آيد) در پايان ساعت اول پس از زايمان و ساعت آخر قبل از ترك منزل مادر، بررسي مي شود؛
در صورتي كه مادر طي يك ساعت اول پس از زايمان مشكلي ندارد، مي تواند مايعات و مواد غذايي
نيمه جامد مقوي و مغذي مصرف كند؛براي مادر 10 عدد قرص استامينوفن يا كپسول مفناميك اسيد براي مصرف در هنگام درد و مكمل هاي غذايي شامل قرص آهن و مولتي ويتامين ساده يا مينرال تجويز شود؛
در مادر ارهاش منفي در صورت عدم دسترسي به پزشك يا ماما در 72 ساعت اول پس از زايمان،
آمپول روگام به صورت عضلاني تزريق شود.
پيش از ترك منزل مادر (پس از گذشت 6 ساعت از زايمان)، بايد از طبيعي بودن وضعيت مادر و نوزاداطمينان حاصل شود؛
در صورت تمايل مادر به بستن لوله هاي رحمي، شرايط ارجاع او فراهم شود.
پيش از ترك منزل مطمئن شويد كه مادر ادرار كرده است.
آموزش ها و توصيه هاي لازم به خصوص علائم خطر در مادر و نوزاد ارايه گردد.
مراقبت و ارزيابي نوزاد در 6 ساعت اول پس از زايمان:
با خروج سر نوزاد، بايد بلافاصله صورت را خشك و دهان و بيني را با دقت با پوار تميز كرد. پس از خروج كامل نوزاد و قبل از كلامپ كردن بند ناف، تميز كردن دهان و بيني نوزاد سودمند است.
به محض اينكه بند ناف جدا شد، نوزاد را درصورت امكان روي شكم مادر گذاشته و سپس بايد سريعاً نوزاد را خشك كرد و گرم نگه داشت.
نوزاد به طور طبيعي و تقريباً بلافاصله پس از تولد، شروع به تنفس و گريه كردن مي كند كه نشان دهنده برقراري تنفس فعال است. اكثر نو زادان طبيعي، ظرف چند ثانيه بعد از تولد نفس مي كشند.
درجه بندي آپگار:
درجه بندي آپگار روشي براي ارزيابي وضعيت عمومي و نياز نوزاد به احياء است.
سه علامت تنفس، ضربان قلب و رنگ پوست از اجزاي درجه بندي آپگار است كه براي تصميم گيري درمورد نياز به ارجاع فوري نوزاد براي احياء به كار مي رود، دو جزء ديگر تون عضلاني و واكنش به تحريك وضعيت عصبي را مشخص مي كند.
به طور معمول عدد آپگار در دقيقه 1 و 5 پس از تولداندازه گيري مي شود.
اكثر نوزادان در دقيقه اول در شرايط عالي قرار دارند كه نشان دهنده آپگار با نمره7 تا 10 مي باشد.
جدول نمره بندي آپگار
نشانه امتياز 0 امتياز 1 امتياز 2
جدول نمره بندي آپگار:
نشانه : امتياز 0 امتياز 1 امتياز 2
تعداد ضربان قلب وجود ندارد زير 100بار در دقيقه بالاي 100بار در دقيقه دانلود پاورپوینت اطلاعاتی درباره آماده كردن منزل براي انجام زايمان
تميز كردن بدن و چشم ها:
نوزاد را تا 6 ساعت اول پس از تولد حمام نكنيد و لايه سفيد رنگ چربي (ورنيكس) را بر نداريد.
چشم ها را تميز كنيد.
اگر نوزاد آغشته به خون يا مدفوع سبز رنگ (مكونيوم)
است، با پارچه نم دار ولرم يا گرم او را تميز و خشك كنيد.
گذاردن نوزاد در آغوش مادر:
بلافاصله پس از زايمان، بهتر است در صورت امكان نوزاد را روي شكم مادر گذاشت.
اگر به دلايلي قرار دادن نوزاد روي شكم مادر امكان نداشت، بايد او را روي يك سطح گرم،تميز و خشك نزديك مادر قرار داد.
كليپس بندناف: بندناف به طول 3 تا 4 سانتي متر از سطح شكم به طور استريل كليپس مي شود. بند ناف بايد از نظر نشت خون بررسي شود. هيچ ماده اي حتي الكل روي آن نبايد قرار داد و از بانداژ كردن نيزخودداري شود.
تزريق ويتامين ك 1 و واكسن هاي بدو تولد: بلافاصله پس از زايمان ويتامين ك 1 را به صورت 5ميلي گرم در نوزاد با وزن كمتر از 2 كيلوگرم و 1 ميلي گرم در نوزاد با وزن 2 كيلوگرم و بالاتر تزريق مي شود.
واكسن هاي بدو تولد نوزاد شامل ب ث ژ، فلج اطفال و هپاتيت طبق دستورالعمل كشوري واكسيناسيون به نوزاد تزريق مي شود.
شروع شيردهي: ضمن اطمينان از كنارهم بودن مادر و نوزاد، بايد مادر را براي شروع اولين شيردهي به نوزاد تشويق كرد. بجز شير مادر هيچ ماده غذايي (آب قند و حتي آب) نبايد به نوزاد داده شود.
ارزيابي تنفس و گرم بودن نوزاد: نوزاد از نظر مشكلات تنفس (ناله كردن، توكشيدگي قفسه سينه، تنفس تند 60 بار در دقيقه يا بيشتر) و گرم بودن ( لمس پاها از نظر گرم يا سرد بودن) كنترل مي شود.
تنفس طبيعي و بدون ناله كردن، خودبه خود و راحت به تعداد 30 تا 40 بار در دقيقه مي باشد .
در صورتي كه نوزاد گريه كند، تعداد تنفس به 59 بار در دقيقه نيز مي رسد.
ارزيابي نوزاد قبل از ترك منزل :
الف) نشانه هاي خطر: نشانه هاي خطر ( وجود تب مادر و يا پارگي طولاني مدت كيسه آب بيش از 18ساعت، تنفس تند نوزاد 60 بار در دق
