خانه محصولات حساب کاربری ثبت نام

دانلود پاورپوینت آشنایی با دوره پارینه سنگی و تحلیل و ارزیابی معماری دوران نوسنگی (کد12508)

شناسه محصول و کد فایل : 12508

نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت

قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر

امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...

با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید

هزینه فایل : ~~105000~~ : 54000 تومان

تماس با پشتیبانی 09164470871

توضیحات محصول دانلود پاورپوینت آشنایی با دوره پارینه سنگی و تحلیل و ارزیابی معماری دوران نوسنگی (کد12508)

دانلود پاورپوینت آشنایی با دوره پارینه سنگی و تحلیل و ارزیابی معماری دوران نوسنگی

بررسی معماری دوران نو سنگی

\n \n

عنوان های پاورپوینت :

آشنایی با دوره پارینه سنگی و تحلیل و ارزیابی معماری دوران نوسنگی

ایران در زمان نو سنگی آثار سنکی واقع در منطقه جم بوشهر

اشیاء چوبی شهر سوخته

جواهر سازی

مرمر شهر سوخته

فرهـنگهای شمال غربی ایران یانیک تپه گوی تپه و تپه های سولدوز

تپه های گودین و سه گابی

سرزمین انشان

تل باکون

تل گپ

تل ابلیس

تپه یحیی

شهداد

معبد باستانی در ازبکستان

یک معبد در شهر تاریخی یمن (اوام)

آثار دوره نوسنگی در ایران (منطقه جنوب غربی ایران )

آثار دوره نوسنگی در ایران (غرب و شمال غربی ایران )

آثار دوره نوسنگی در ایران

\n \n\n \n\n

\n\nقسمت ها و تکه های اتفاقی از فایل\n\n \n\nمعبد باستانی در ازبکستان\n\nبه گزارش شبکه تلویزیونى کانال ۲ فرانسه ، بقایاى یک معبد بزرگ باستانى که هر یک از اضلاع آن بیش از ۸۰ متر هستند و متعلق به قرن سوم قبل از میلاد است توسط یک هیات باستان شناسى فرانسوى و ازبک در نزدیکى شهر ترمز کشف شده است. این منطقه با ۵۰۰ هکتار وسعت یکى از سایت هاى باستان شناسى مهم آسیاى مرکزى تلقى مى شود. شهر ترمز در گذشته مرکز باکتریا شمالى و یکى از پایتخت هاى سلسله کوشانیان بود.پیرلوریش ، مدیر تحقیقات مرکزى ملى تحقیقات علمى فرانسه که به همراه شاکر پیدایف باستان شناس ازبک مسوول این هیات باستان شناسى است مى گوید قدمت بقایاى کشف شده به دوره آغازین تاریخ شهر و زمانى که شهر ترمز آینده فقط یک مهاجرنشین نظامى یونانى کوچک بود ، بازمى گردد. کوشان ها قومى از قبیله بزرگ «یوچه» اقوام ترک تبار شمال چین بودند. آنها در قرن اول میلادى پادشاهى یونانى باکتریا که توسط جانشینان اسکندر ایجاد شده بود را فتح کردند. قلمروى سلسله کوشانیان که تا قرن سوم میلادى قدرت داشتند از دره اکسوس (آمودریا) در جنوب ازبکستان و شمال افغانستان کنونى تا تاجیکستان و پاکستان امروزى و شمال هندوستان گسترده بود.\n\nیک معبد در شهر تاریخی یمن (اوام)\n\nگروهی از کارشناسان آمریکایی با همکاری مراکز تحقیقاتی این کشور بزرگترین و هشتمین اثر باستانی و شگفت انگیز دنیا را که معبد اوام در شهر ملکه بلقیس در منطقه تاریخی مارب یمن است، را کشف کردند. هشتمین و بزرگترین اثر باستانی در شهر تاریخی مارب در ۱۷۳ کیلومتری شمال صنعاء کشف شد.کارشناسان آمریکایی اظهار داشتند: این اثر باستانی و قدیمی هشتمین شگفتی دنیا به شمار می رود و "معبد اوام " نام دارد که بر روی آن آثار و نقشهای تاریخی فراوانی به چشم می خورد.گروههای محقق آمریکایی و انگلیسی که از بزرگترین متخصصان و مهندسان جهان به شمار می روند کار ترمیم این بنای تاریخی "معبد اوام" را آغازکردند.به گزارش خبرگزاری اسلامی (اباء)، آثار باقیمانده از سنگهای قدیمی در شهر مارب است که مقبره هایی به شکل برج در منطقه رویک و ثنیه که تاریخ آن به عصرهای قبل از میلاد مسیح(ع) باز می گردد، به چشم می خورد.این اثر قدیمی به دوران بزرگترین دولت قدیمی یمن در قرن هفتم قبل از میلاد تعلق دارد که مملو از آثار باستانی، فعالیتهای معماری و قدمت تاریخی است که امروزه از معروفیت خاصی برخودار است .دکتر یوسف عبدالله در مقاله ای در مورد سباء که در مجله " الاکلیل" به چاپ رسید، می گوید: سباء سرزمین، قبیله و دولتی در تاریخ قدیمی یمن به شمار می رود که سیاست بزرگ آن به تکامل رسید و بزرگترین نشانه های تاریخی وقدیمی یمن به سباء اختصاص دارد.دکتر عبدالله در این مقاله با اشاره به نام بلقیس ملکه شهر سباء تأکید می کند: مردم در اسم، حقیقت و تفصیل قصه های آن دچار اختلاف هستند . اما در همه حالات نشان می دهد ملکه سباء بلقیس یکی از قدرتمندترین پادشاهان یمنی به شمار می رفت.دولت سبا از اتحاد قبایل مختلفی از مارب، وادی رغوان و دیگر سرزمینهای یمن تشکیل شده بود که از اتحاد دولتهای کوچک محلی دولتی بزرگ، وسیع و با عظمتی را به وجود آورد که نام سبا بر دیگر حکومتهای محلی غلبه یافت.در نزدکی کاخ بلقیس آثار وخرابه هایی وجود دارد که با ستونهای بزرگی از سنگ تراشیده شده است و که آثار و خرابه های یک معبد بزرگ و قدیمی با نام " اوام " است.تاریخ سباء در حقیقت تاریخ تمدن یمن است که به شکوفایی رسید. سد مارب در سرزمین سبا رمز تمدن به شمار می رود که یکی از معجزات تمدن دولت سبا است و آیات قرآن کریم نیز به داستان ملکه شهر سبا و بلقیس اشاره می کند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران (منطقه جنوب غربی ایران )\n\nدر منطقهی «دهلران» در نزدیک رودخانهی «مِهمه»، پنج تپهی باستانی واقع شدهاند که یکی از آنها تپهی «موسیان» است که برای نخستین بار در سال 1309 (1930 میلادی) گمانه زنی شد و دیگری، تپهی «علی کش» است که حفاری در آن در سال 1340 (1961میلادی) انجام گرفت.این تپه برای دومین بار در سال 1342 (1963میلادی) حفاری شد و سه دورهی فرهنگی - از آغاز دورهی نوسنگی تا پایان دورهی استقرار کامل در روستاها - در آن تشخیص داده شد که خود یکی از محلهای باستانی است که میتوان مراحل مختلف تحول و تغییرات فرهنگی را از گردآوری غذا تا تولید غذا در یک محل، در آن مورد مطالعه قرار داد.ساکنان اولیهی این محل را شبانانی تشکیل میدادند که در فصل مناسب سال از ارتفاعات لرستان برای برداشت محصولات نباتی خودرو، به گوشهی شمالی دشت خوزستان سرازیر میشدند. این تازهواردان در خانههای تک اتاقی به سر میبردند که دیوارهای آن را از سله میساختند و پس از چرای احشام خود و برداشت غلات خودرو منطقه، هنگام آغاز فصل گرما به ارتفاعات لرستان برمیگشتند، این دوره را «بز مرده» نامیدهاند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران (منطقه جنوب غربی ایران )\n\nدر دورهی بعد یعنی، دورهی «علی کش» ساکنان این محل علاوه بر گردآوری غلات و حبوبات خودرو منطقه، به شخم زمین میپرداختند و در کشت زمینهای کشاورزی، فعالیتهای محدودی داشتند. اینان، همانند مردم دورهی «بز مرده» هنگام فرارسیدن فصل گرما منطقه را ترک میکردند. مردم دورهی «علی کش» در خانههایی زندگی میکردند که دیوارهای آن از سله ساخته میشد و بیش از یک اتاق داشت، و در حیاط منزل، اجاق نیز برای تهیه غذا میساختند. مردگان خود را داخل روستا و زیر کف مناطق مسکونی همراه با وسایل شخصی درگذشته دفن میکردند.مردم دورهی «علی کش» - همانند دورهی پیش - ظروف خود را از سنگ میتراشیدند و از سنگ و چوب و استخوان ابزار مورد نیاز را تهیه میکردند. در این دوره، سفال هنوز تولید نشده بود. مردم دورهی «علی کش» در آخرین مرحلهی گردآوری و ذخیرهی غذا و نخستین مراحل تولید کامل غذا و استقرار دایم در روستاها زندگی میکردند.سومین دورهی فرهنگی مشخص شده در «علی کش»، به نام «محمد جعفر» نامیده شده است. آنان مردمی کشاورز و دامدار بودند و در روستایی که منازل آن را با چینه میساختند، به سر میبردند و از ظروف سادهی سفالی استفاده میکردند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران (منطقه جنوب غربی ایران )\n\nاین چنین وضعیت لایههای فرهنگی، که در ایران مورد بررسی قرار گرفته است، و هر سه مرحلهی نوسنگی که میتوان در یک محل مورد مطالعه قرار داد، شاخص چگونگی تغییرات فرهنگ دورهی نوسنگی در خاور نزدیک و میانه میباشد.در خوزستان و جنوب غربی ایران، نقاط باستانی دیگری نیز مورد بررسی قرار گرفتهاند که آثار بدست آمده از آنها، قابل مقایسه با آثار به دست آمده از «علی کش» هستند که عبارتند از :«چغابنوت» در کنار رود خانه دز«چغامیش» در جنوب دزفول«بنه فاضلی» در دو کیلومتری شمال چغامیشتپهی «جعفرآباد» در کنار رودخانه شائور در سه کیلومتری شمال شوش در کنار جاده اندیمشک به اهوازتپههای «بند بال»، «بوهلان»، «جوی» در اطراف تپهی جعفرآباد و خود تپه باستانی «شوش»، (قسمت آکروپل آن)در دهلران نیز علاوه بر موسیان و علی کش، تپههای باستانی دیگری مانند :«چغا سفید»، «چغا سرخ»، «مِهمه»، «خزینه» و «بیات» مراحل پیشرفتهتر استقرار دایم در روستاها و دوران نوسنگی با تولید غذا و استفاده از سفال را معرفی مینمایند.در چشمه ماهی «هفت تپه» نیز، آثار دوران نوسنگی شناسایی شده است.تپهی «تولایی»، تپهی «ابوفندوا» و تپهی «قبرشیخان» از دیگر محلهای باستانی معروف دوران نوسنگی در جنوب غرب ایران هستند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران (غرب و شمال غربی ایران )\n\nدر غرب ایران که از نظر مطالعات باستانشناسی گاهی نیز به آن منطقهی ابرسن (زاگرس) گفته میشود، آثاری از ادوار مختلف تغییرات و تحولات فرهنگی دورهی نوسنگی در ایران را میتوان مورد بررسی و مطالعه قرار داد.در حدود 60 کیلومتری کرمانشاه در هولیان (هُـلیلان)، تپهی «گوران» مورد بررسی و حفاری قرار گرفته است که در آن 21 لایهی باستانی تشخیص داده شد و از دو لایهی زیرین - گرچه چند پیکرک گلی پیدا شد - ولی سفال یافته نشد.نخستین نمونهی بقایای معماری که عبارت بودند از چند پارهی دیوار گلی از لایهی 16 به دست آمد. گاهی پس ِدیوارها را با سنگ ساخته بودند و دیوارها و کف برخی از بخشهای بنا را با کاهگل اندود کرده بودند.نخستین ساکنان تپهی «گوران» در کلبههایی به سر میبردند که دیوارهای آنها را با تنهی درختان میساختند و سپس روی آن را با گل اندود میکردند. این ساکنان، زندگی کوچ روی داشتند. نخستین نمونهی سفال از لایهی 19 به دست آمد که بسیار ساده و خشن بود. همزمان با استفاده از این نوع سفال، از نوع دیگری سفال که دارای نقوش سادهی هندسی بود نیز استفاده میشد.با توجه به نوع معماری دو لایهی نخست تپهی «گوران» به نظر میرسد که ساکنان نخستین «گوران» را کوچ نشینان منطقه تشکیل میدادند که فقط مدت کوتاهی در محل به سر میبردند و در فصل نامناسب سال، به سایر نقاط کوچ میکردند.از دیگر نقاط باستانی غرب ایران، تپههای «سراب» و «آسیاب» میباشند. این تپهها در حدود 6 کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه واقع شدهاند.به نظر میرسد که ساکنان تپهی «آسیاب» در تولید غذای مورد نیاز خود دخالت چندانی نداشتهاند. این ساکنان، خانههای مدوری داشتند که قسمتی از آن را در زمین میکندند.ولی، بقایای به دست آمده از تپهی «سراب» نمایانگر یک زندگی روستایی ابتدایی است که ساکنان آن صنعت سفالگری نداشتند اما به تدریج به این فن دست یافتند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران (غرب و شمال غربی ایران )\n\nتپهی دیگری که در نزدیکی این دو محل واقع شده است و به نام «سیابید» خوانده میشود، مرحلهی استقرار کامل در روستا را همراه با تولید غذا معرفی مینماید. در حدود 10 کیلومتری غرب شهر «هرسین» و در کنار جادهی ارتباطی هرسین - کرمانشاه، تپهی باستانی «گنج دره» قرار دارد که حفاری آن در سال 1344 (1965میلادی) آغاز و در سالهای 1346 و 1353 نیز ادامه یافت و در نتیجهی این حفریات، پنج دوره استقرار مشخص شد.کهنترین قطعهی سفال دوران نوسنگی که در ایران به دست آمده، از پایینترین طبقهی استقرار تپهی «گنج دره» یافت شده است.قدمت این قطعهی سفال که دارای خمیری به رنگ خاکستری تیره و در حراراتی کم پخته شده است، با استفاده از تعیین قدمت آثار با روش موسوم به کربن 14، در حدود 8450 سال پیش از میلاد تعیین شده است. آثار معماری قدیمیترین طبقه استقرار را، حفرههای کوچک مدوری تشکیل میدهند که در زمین کنده شدهاند.طبقات استقرار بالاتر، شامل خانههایی است با اتاقهای مستطیلی شکل و بدون پی سنگی که سطح دیوار و کف آنها با کاهگل اندود شده بود. به طور کلی، «گنج دره» تپهای است که مراحل نخستین استقرار دایم در روستاها را در غرب ایران نشان میدهد.یکی دیگر از محلهای باستانی غربی ایران که همانند تپههای «سراب» و «آسیاب» و «سیابید» و «گنج دره» نشاندهندهی حضور انسان در دورهی نوسنگی در غرب ایران هستند، تپهی «عبدالحسین» است که گزارش حفریات در آن اخیرا منتشر شده است. این تپه در 65 کیلومتری شرقی تپهی «گنج دره» واقع شده است\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nعلاوه بر «سه گابی» یکی دیگر از نقاط باستانی واقع در غرب ایران که باید در ارتباط با دورهی استقرار دایم در روستاها مورد مطالعه قرار گیرد، «گودین» تپه است که در نزدیکی کنگاور و در کنار رودخانهی «گاماساب» (گاماس آب) قرار گرفته است. آثار دوران نوسنگی در این تپه (دورهی هفتم) از دو گمانهی آزمایشی که در سال 1344 (1965 میلادی) حفر گردید به دست آمده است.ساکنان دوران نوسنگی در تپهی «گودین» در خانههایی میزیستند که دیوارهای آن را با چینه میساختند و از ظروف سادهی سفالی و سنگی استفاده میکردند. تاریخی که برای دوران نوسنگی «گودین» (دورهی هفتم) پیشنهاد شده است، بین 7500 تا 7000 سال پیش است.در نهاوند نیز «تپه گیان» و «تپه جمشیدی» آثار دوران نوسنگی را مینمایند.در کردستان در نزدیکی تپهی باستانی «زیویه» محلی به نام تپهی «سیوان» مورد مطالعه قرار گرفته است و در نتیجهی حفاری دو گمانه آزمایشی کوچک، مشخص شده که این محل معرف دوران نوسنگی و استقرار کامل در روستاها همراه با تولید غذا و استفاده از سفال است. در شمال غربی ایران، در جنوب دریاچهی اورمیه در دره «سولدوز»، حفریاتی در چندین تپه باستانی انجام شد که آثار به دست آمده از «حاجی فیروز» معرف مرحلهای از دورهی نوسنگی است که ساکنان آن با کشاورزی و دامداری غذای مورد نیاز خود را تامین میکردند و دارای ظروف سفالی متنوع از نظر شکل و کاربرد و تزیین بودند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nاستقرار در شهرها در هزارهی چهارم پیش میلاد، را معرفی میکنند که به ترتیب از قدیم به جدید، آثار هر دوره از تپههای «حاجی فیروز»، «دالما» و بالاخره «پیزدلی» به دست آمدهاند.تپهی «حاجی فیروز» که به صورت برجستگی کوچکی در دو کیلومتری تپهی «حسنلو» در درهی سولدوز در جنوب دریاچهی ارومیه و شمال شرقی «نقده» واقع شده است، برای نخستین بار در سال 1337 (1958میلادی) حفاری شد.ساکنان تپهی «حاجی فیروز»، خانههای خود را که به صورت اتاقهای منفرد با تقسیماتی داخلی بود، با خشتهای نامنظمی میساختند که با دست به آنها شکل داده بودند و دیوارها و کف اتاقها را با کاهگل اندود میکردند.مردگان خود را در داخل روستا و گاهی در گوشهی اتاقهای اصلی دفن میکردند و هدیههای همراه جساد را در گور قرار میدادند.هر خانه متشکل از یک اتاق مستطیل شکل بود که با یک دیوارک داخلی به دو بخش تقسیم میشد. این خانه، هم محل زندگی و استراحت بود و هم محل انجام کارهای روزانه از قبیل آماده کردن غذا و طبخ آن. به همین علت در قسمتی که برای کارهای روزانه اختصاص یافته بود، اجاق برای طبخ غذا و ایجاد گرما و انبارهای کوچک برای ذخیرهی مواد خوارکی مورد مصرف، تعبیه میشد.درمیان سفالهای به دست آمده از تپهی «حاجی فیروز»، قطعاتی از نوع سفالی که به اصطلاح «سینی پوست کنی» نامیده میشوند به دست آمد که به نظر میرسد از آنها برای طبخ نان استفاده میکردند.از دیگر محلهای باستانی در شمال غربی ایران که آثار به دست آمده از آنها معرف دوران نوسنگی میباشد، میتوان از «یانیک تپه» واقع در شمال شرقی دریاچه ارومیه و «اهرنجان» واقع در دشت سلماس در گوشهی شمال غربی دریاچهی ارومیه نام برد.با توجه به بررسی اجمالی که به آن اشاره شد، به نظر میرسد که در غرب ایران (در گسترهای از جنوب غربی و دشت خوزستان تا شمال غربی و دشت سلماس در راستای رشته کوههای ابرسن(زاگرس)) میتوان مراحل مختلف گونهگونی (تطور) فرهنگی در دوران نوسنگی از جمعآوری غذا تا دورهی گردآوری و ذخیرهی غذا و از این دوره تا دورهی تولید غذا و سرانجام آغاز شهرنشینی، را در این زمان که تقریبا سه هزار سال از تاریخ فرهنگ انسان را شامل میشود و از حدود 10.000 سال تا 7000 سال پیش را در بر میگیرد، مورد بررسی دقیق قرار داد\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nفلات مرکزی ایران (شامل ساحل جنوبی دریای مازندران)مطالعات باستان شناسی در منطقهی فلات مرکزی ایران، نسبت به منطقهی غرب به ویژه جنوب غربی بسیار جدید است و سابقهی آن به سال 1309 (1930میلادی) میرسد.تا قبل از حفریات دانشگاه تهران در دشت قزوین، آثار به دست آمده از تپهی «سیلک»(سـیـَلک) کاشان، شاخص ادوار مختلف دوران نوسنگی در فلات مرکزی ایران بود. ولی، با حفریات در دشت قزوین و مطالعات انجام شده پسین بر روی آثار به دست آمده از تپههای سهگانهی «زاغه»، «قبرستان» و تپهی «سگزآباد» مشخص شد که تاریخ گونهگونی فرهنگ را در فلات مرکزی ایران از دوران نوسنگی تا میانهی دورهی هخامنشی میتوان در این سه تپهی باستانی مورد مطالعه دقیق قرار داد.تپهی «زاغه» در دو کیلومتری و نیمه جنوبی روستای حیدرآباد و در 2300 متری شمال شرقی تپهی «سگزآباد» در دشت قزوین واقع شده است. تپهی «سگزآباد» نیز در هشت کیلومتری شمال روستای «سگزآباد» از بخش «بویین زهرا» واقع شده است.ساکنان تپهی «زاغه» در ابتدا منازل خود را از چینه بنا کردند و به تدریج با خشتهایی که با دست شکل داده شده بود، دیوار خانهها را میساختند. کف و دیوار خانهها را با کاهگل اندود میکردند. گاهی نیز دیوارها را با رنگ تزیین میکردند.مردگان را در داخل روستا و همراه با هدیهها دفن مینمودند. ظروف سفالی ساده و نقشدار به کار میبردند و غذای مورد نیاز را از کشاورزی و دامداری تامین میکردند.ساکنان زاغه در حدود 7000 سال پیش، این روستا را ترک کردند و به محل دیگری رفتند. در فلات مرکزی ایران، محلهای باستانی دیگری نیز شناسایی شدهاند که از نظر فرهنگ با آثار به دست آمده از تپهی «زاغه» همزمان هستند.مهمترین این محلها عبارتند از :«سیلک» کاشان،«چشمه علی» نزدیک شهر ری در جنوب تهران«قره تپه» شهریار«اسماعیل آباد» ساوج بلاغ کرج«پوئینک» وارمین\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nهمچنین، در شرق تهران در «دلازیان» سمنان و «شیر ژیان» نزدیک تپهی «حصار» دامغان نیز آثار دو غار «کمربند» و «هاتو» واقع در ساحل دریای مازندران در هشت کیلومتری بهشهر نیز آثار دوران نوسنگی به دست آمده است.هرچند گزارش حفریات «مهران آباد» ساوه هنوز منتشر نشده است و از «قمرود» فقط چند سطر اطلاع به صورت خبرنامه در دست است، ولی آثار این دو محل نیز معرف دوران نوسنگی فلات مرکزی هستند.اخیرا نیز، در یک تپهی باستانی به نام تپهی «شغالی» واقع در پیشوای ورامین، آثار دوران نوسنگی حفاری شده است.فلات مرکزی، شمال شرقی و سایر بخشهای ایران در دوران نوسنگیدر شمال شرقی ایران، آثار دوران نوسنگی در محلهای باستانی واقع در شمال شهرستان شاهرود نزدیک بسطام و نزدیک شاهرود و همچنین در دشت گرگان در دو محل «تورنگ تپه» و «یاریم تپه» شناسایی شدهاند.در تپهی «سنگ چخماق» در کنار جادهی شاهرود به بسطام، آثار دوران نوسنگی به صورت خانههایی که دیوار آنها با خشت و چینه ساخته میشد و ساکنان خانهها با کشاورزی و دامداری غذای مورد نیاز را تامین و از ظروف ساده سنگی و سفالی استفاده میکردند، شناسایی شده است.نظیر چنین آثاری، از محل باستانی «خوریان» واقع در جنوب غربی شاهرود نیز به دست آمده است.در سایر بخشهای ایران، از جمله کرمان در محلهای باستانی «تل ابلیس» در درهی «مشیز»، «تپه یحیی» در درهی «سوغان»، نزدیک روستای دولت آباد نیز آثار دوران نوسنگی شناسایی شده است.در جلگهی مرودشت فارس نیز آثار به دست آمده از تپههای «گپ»، «جاری»، «نخودی»، «موشکی» و «باکون»، آثار این دوران مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.همچنین، در اطراف شیراز و کازرون نیز آثار دورهی استقرار در روستاها از محلهایی چون «جلیان»، «بیزدان»، «کوتاهی» و «کازرون» شناسایی شده است.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nاز دیگر محلهای باستانی که نشان دهندهی دورانهای مختلف فرهنگی در ایران هستند عبارتند از :1. «سه گردان» واقع در شمال غربی نقده در آذربایجان غربی.2. «تپه گرد» در یک کیلومتری جنوب شرقی دهکدهی «چله گاه» در بخش لردگان بهبهان.3. «تل تیموران» در یک کیلومتری غرب قصبهی کوشک ارسنجان فارس.4. «تل شغا» نزدیک شیراز.5. منطقهی دماوند، بررسی سطحی آثار دوران سنگ.6. «تپه جمشیدی» در دشت خوا در دره نهاوند.7. «قلعه رستم» از توابع بخش لُردجان در 82 کیلومتری جنوب غربی بروجن، بین دهکده سیله و جوانمردی.8. «غار کربوتا»، نزدیک دهکده تازه کند، با آثار دورهی نوسنگی.9. «غار غلاباد» بین بوکان و میاندوآب، با آثار دورهی فراپاینه سنگی.10. «غار مزدوران»، در مزدوران، نزدیک مشهد، با آثار دورهی نوسنگی.\n\n11. پناهگاه سنگی «ملها\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nدر پایان آخرین مرحلهی پارینه سنگی که قبلا دوران میان سنگی خوانده میشد و امروزه در نامیدن آن به فراپارینه سنگی توافق همگانی وجود دارد، دوران جدیدی آغاز شد که با تحولاتی که در صنایع و روش زندگی صورت گرفت، آن را دوران نوسنگی مینامند.تمامی حوادث و اتفاقاتی که به وقوع پیوست تا انسان برای ادامهی حیات دست از جمع آوری غذا و شکارورزی و صید بردارد و با تولید غذا وارد مرحلهی نوینی از زندگی فرهنگی گردد، که ما امروز ادامهی آن را میگذرانیم، از همین دوران فرهنگی که اصطلاحا نوسنگی نامیده شده، آغاز گردید است.این دوران در خاورمیانه و ایران زودتر از 9000 سال قبل شروع نشده است، در حالیکه در دیگر قسمتهای جهان گاهی چند هزار سال بعد از آن آغاز گردید.در ایران حدود 9000 سال قبل، گروههایی از جوامع انسانی با استقرار در یک منطقه و در نهایت یک محل، دورهی کوچ دایم از منطقهای به منطقهای دیگر و از محلی به محلی دیگر را پشت سر گذاشتند و دورهی تولید غذا و سکونت در یک محل را آغاز کردند.این دوران نسبت به سایر ادوار فرهنگی دارای چندین ویژگی است که از جملهی آنها تغییراتی است که در شکل ظاهری برخی از ابزارهای سنگی به وجود آمد تا عملکرد آنها را تغییر دهد و در جهت نیازهای فنی خود، آنها را به ابزارهای کارآمدتری تبدیل کند.ابزارهای سنگی به سرعت تخصصی شدند. انواع تیغهها، خراشندهها و رندهها، اسکنهها و متهها برای کاربردهای خاص ساخته شدند و ابزارهایی خاص متناسب با تولیدات کشاورزی نیز، به آنها اضافه گردید. این گروه را بیشتر هاونهای سنگی، دسته هاونها، سایندهها و ساتورهای سنگی برای خرد کردن ساقهی حبوبات و غلات و نظایر آنها، تشکیل میدادند.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nدوران نو سنگی در ایران را میتوان به چند دورهی کوتاهتر بر اساس تحولات صنعتی ابزار سازی و یا نحوهی زندگی، تقسیم کرد. آنچه رایج بوده است، تقسیم این دوران به دو «دوره نوسنگی قبل از تولید و استفاده از سفال» ، و «دوره نو سنگی توام با تولید غذا و استفاده از سفال» بوده است. این تقسیم بندی را اگر برای منطقهی محدود خاور نزدیک و خاورمیانه بتوان پذیرفت، با توجه به فرهنگ انسان در سطح جهان غیر قابل قبول است.به عنوان مثال در ژاپن دورهی نو سنگی از حدود ده هزار سال قبل شروع شده و از همان آغاز با تولید سفال که به سفال نوع «جامون»(jamon) مشهور است، همراه بوده است. مردم دورهی جامون علاوه بر سفال، از ظروف سنگی و همچنین تیر و کمان نیز استفاده میکردند و در محوطههای کوچک به سر میبردند. این مردم غذای مورد نیاز خود را از طریق جمعآوری و شکار صید تامین میکردند. نخستین تولید کنندگان غذا در حدود قرن سوم پیش میلاد در ژاپن از طریق کشت برنج به تامین نیازهای غذایی پرداختند که با دورهی «یایوی»(Yayoi) آغاز شد.برای ایران در دوران نوسنگی، یعنی در دورانی که پایان آن استقرار کامل در روستاها و آغاز شهر نشینی است، نگارنده با توجه به مطالعات انجام شدهی انسان شناسی و باستان شناسی تقسیم بندی زیر را پیشنهاد کرده است :الف) دوره جمع آوری غذاب) دوره گرد آوری و ذخیره غذاپ) دوره تولید و استقرار در روستاها\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nبه موجب این تقسیم بندی، دوران نوسنگی ایران با جمعآوری غذا و شکار صید، که ادامهی روش زندگی در دورهی فراپاینه سنگی است، ادامه پیدا کرد، ولی با این تفاوت که تحولات و تغییرات چشمگیری در فن ابزار سازی به وجود آمد. از ریز تیغهها به مراتب بیشتر از دوران قبلی استفاده میشد و ادوات سنگی تخصصی دیگری که در دوران قبلی سابقه نداشت، ساخته و به کار گرفته شد.آثار این دوره در غارها و پناهگاههای سنگی در قسمتهای مختلف ایران، شناسایی شدهاند که آثار موجود در غارهای «علی تپه» ، «هاتو» و «کمربند» مشخصترین آنها هستند که تا کنون گزارش گردیدهاند.در دورهی بعد، یعنی دورهی گردآوری و ذخیرهی غذا که گاهی نیز با تولید نوعی سفال ساده همراه بوده است، انسان علاوه بر جمعآوری و شکار و صید برای تامین غذای مورد نیاز فوری، قسمتی از برداشت خود را نیز به صورت ساده و ابتدایی برای مدت کوتاهی ذخیره میکرده است تپهی «گنج دره» در نزدیکی هرسین کرمانشاه و «تپه سراب» در شش کیلومتری شرق کرمانشاه، نمونههای از این دورهی فرهنگی را ارایه میکنند.در دورهی بعدی که تولید غذا آغاز شد، انسان علاوه بر تولید بخش مهمی از نیازهای غذایی خود، موفق گشت تا با ایجاد سرپناههای ساده در معماری نیز قابلیتهای فرهنگی خود را ظاهر سازد و روستاهای کوچک موقت و در نهایت روستاهای دایمی را پدید آورد که خود مقدمهای بر شهر نشینی محسوب میشود.در ایران، تمامی مراحلی را که انسان پیموده است تا از زندگی کوچ روی و خانه به دوشی دایمی به مرحلهی آغاز شهر نشینی وارد گردد، میتوان با استنادات و شواهد عینی حاصل از بررسیها و حفریات انسانشناسی مورد مطالعه قرارداد. چنین مطالعهای در سایر مناطق خاورمیانه به آسانی ایران امکان ندارد. با توجه به این مهم است که باید خاورمیانه و خاور نزدیک، منطقهای کلیدی برای بررسی تحولات فرهنگی انسان تصور کرد و آن را گاهواره و مهد فرهنگ و تمدن نامید.\n\nآثار دوره نوسنگی در ایران\n\nبا وجود تغییراتی که در هر دوره نسبت به دورهی پیش پدید میآمد، تمام یا جنبههایی از نحوهی فرهنگهای پیشین باقی ماندند که امروز با مطالعهی آنها میتوان با سابقهی فرهنگی برخی از گونههای فرهنگی انسان در خاور نزدیک نیز آشنا شد. به عنوان مثال، در تپه «گوران» در درهی هلیلان (هـُـلیلان) که در حدود 60 کیلومتری جنوب کرمانشاه واقع شده است، باستان شناسان موفق به شناسایی چگونگی بقایای نخستین مرحلهی استقرار موقت در آن محل شدهاند که میتوان آن را پیشینهای بر زندگی کوچ روی تصور کرد.در ایران که تاثیر ویژگیهای فرهنگی منطقهای و محلی در نحوهی ساخت ادوات و ابزارهای سنگی به دلیل چند گونگی وضعیت طبیعی و اقلیمی از دورهی پارینه سنگی جدی آغاز شده بود، در دوران نوسنگی با وضوح بیشتری قابل بررسی است. به همین دلیل، در بررسی ادوار مختلف دوران سنگی در ایران، تحولات فرهنگی هر منطقه باید به طور مستقل مورد بررسی قرار گیرد. در مطالعهی حاضر، فقط به صورت بسیار فشرده به تغییراتی که در دوران نوسنگی در مناطقی که پژوهشهای باستان شناسی آن مناطق بیش از سایر قسمتها صورت گرفته است، پرداخته خواهد شد\n\n \n\n \n\n30 تا 70 درصد پروژه | پاورپوینت | سمینار | طرح های کارآفرینی و توجیهی | پایان-نامه | پی دی اف مقاله ( کتاب ) | نقشه | پلان طراحی | های آماده به صورت رایگان میباشد ( word | pdf | docx | doc )