خانه محصولات حساب کاربری ثبت نام

دانلود پاورپوینت آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت (کد16199)

شناسه محصول و کد فایل : 16199

نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت

قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر

امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...

با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید

هزینه فایل : ~~105000~~ : 54000 تومان

تماس با پشتیبانی 09164470871

توضیحات محصول دانلود پاورپوینت آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت (کد16199)

دانلود پاورپوینت آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت

عنوان های پاورپوینت آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت عنوانقبلیفصل یازده کتاب تئوری حسابداری مالی (2)
ریچارد جی شرودر ، علی پارساییان (مترجم)
عبارتند از :

بدهی های بلندمدت
تعریف دارایی ها
تعریف بدهی ها و حقوق صاحبان سهام
تعیین مبلغ و شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ها
مقایسه اوراق قرضه با سهام
عوامل اثرگذار بر تصمیم
تاریخ سررسید
ادعا نسبت به دارایی ها
ادعا نسبت به سود
تعیین ارزش سند بدهی در بازار
حق رای در مدیریت
ارزش سند بدهی در سررسید
قصد یا نیت سرمایه گذار
حق تقدم
حق تبدیل
توان بالقوه رقیق شدن سود هر سهم
حق اعمال زور برای پرداخت
از دیدگاه شرکت، دلیل های معقول برای انتشار اوراق بهادار
متمایز ساختن بستانکار از مالک بر مبنای هویت سرمایه گذار
طبقه بندی بدهی های بلندمدت
اوراق قرضه پرداختنی
طبقه بندی اوراق قرضه
قیمت فروش اوراق قرضه
هزینه انتشار اوراق قرضه
هزینه بهره اوراق قرضه
اوراق قرضه با بهره صفر
حق بازخرید
اوراق قرضه قابل تبدیل
اسناد پرداختنی بلند مدت
وام کوتاه مدت که انتظار می رود تمدید شود
رویدادهای احتمالی
سایر مسئله های مطرح در تعیین مبلغ بدهی
اوراق بهادار مشتقه
تجدید ساختار وام های بحران آفرین
تغییر دادن شرایط مندرج در قرارداد وام
تسویه بدهی از مجرای قرارداد معاوضه سهام یا دارایی
وام بلندمدت: تجزیه و تحلیل مالی
استانداردهای بین المللی حسابداری

تکه ها و قسمت های اتفاقی از فایل 16199عنوانجدیدپاورپوینت آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت ، عنوانقبلیفصل یازده کتاب تئوری حسابداری مالی (2)
ریچارد جی شرودر ، علی پارساییان (مترجم)

آشنایی با مفهوم بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و بررسی اسناد پرداختنی بلند مدت
موضوع: فصل یازده کتاب تئوری حسابداری مالی (2)
ریچارد جی شرودر ، علی پارساییان (مترجم)
بدهی های بلندمدت
بدهی های بلندمدت
* در این فصل، ماهیت بدهی های بلندمدت را مورد بررسی قرار می دهیم. شیوه شناسیایی (ثبت) و گزارش کردن و تعیین ارزش رویدادهای مالی و غیر مالی، به عنوان بدهی مورد تاکید قرار می گیرد.
تعریف دارایی ها
دارایی ها دارای منافع اقتصادی آینده هستند. بدهی ها و حقوق صاحبان سهام برای خرید دارایی ها منابه (سرمایه) ایجاد می نمایند. در یک شرکت مبلغ بدهی ها نسبت به حقوق صاحبان سهام را «ساختار سرمایه شرکت» می نامند
حقوق صاجبان سهام+بدهی ها=دارایی ها
از همین دیدگاه بدهی ها و حقوق صاحبان سهام، هر دو، نسبت به دارایی های شرکت ادعا دارند، ولی حقوق صاحبان سهام نشان دهنده حق مالکیت است، در حالی که بدهی ها به صورت ادعای بدهکاران می باشند.
تعریف بدهی ها و حقوق صاحبان سهام
سند مفاهیم حسابداری مالی شماره 6، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام را به گونه ای تعریف کرده است که با تعریف ارائه شده در تئوری مالیت سازگار است، تعریف ها از این قرارند:
بدهی ها _ گذشت محتمل آینده از منافع اقتصادی ناشی از تعهدات کنونی یک واحد تجاری خاص در انتقال دارایی ها یا ارائه خدمات به واحدهای تجاری دیگر در آینده به سبب رویداد های مالی یا سایر رویداد های گذشته.
حقوق صاحبان سهام _ حقوق باقی مانده در دارایی های یک واحد تجاری که پس از کم کردن بدهی ها باقی می ماند. در یک واحد تجاری این حقوق برابر است با میزان مالکیت.
تعیین مبلغ و شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ها
حسابداران هنگام تعیین مبلغ بدهی ها از روش مبتنی بر معامله استفاده می کنند. مبلغ بدهی ها را بر مبنای عددی منظور می کنند که در معامله تعیین می شود (و این همان ارزش بازار اولیه است). ولی، در اجرای الگوی سنتی مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی، در پایان هر دوره حسابداری، بدهی ها را بر مبنای ارزش بازار گزارش می نمایند. بلکه، در اجرای استاندارد شماره 159 (SFAS No.159)، شرکت ها این حق یا اختیار را دارند که برخی از اقلام بدهی و دارایی مالی را بر مبنای ارزش بازار گزارش کنند.
.......
عوامل اثرگذار بر تصمیم
13 عامل به عنوان رهنمود ارائه می شوند که برای تعیین طبقه بندی اقلام در طرف چپ
معادله حسابداری و قرار دادن آن ها در یکی از دو گروه بدهی یا سهام سودمند واقع می شوند که شامل :
تاریخ سررسید
ادعا نسبت به دارائی ها
ادعا نسبت به سود
تعیین ارزش سند بدهی در بازار
حق رأی در مدیریت
ارزش سند بدهی در سررسید
قصد یا نیت سرمایه گذار
حق تقدم
حق تبدیل
توان بالقوه رقیق شدن سود هر سهم
حق اعمال زور برای پرداخت
دلیل های معقول برای انتشار اوراق بهادار
متمایز ساختن بستانکار از مالک بر مبنای هویت سرمایه گذار
تاریخ سررسید
معمولاً اوراق قرضه دارای تاریخ سررسید مشخص می باشند، در حالی که سهام دارای تاریخ سررسید نمی باشند.
ادعا نسبت به دارایی ها
در صورت انحلال شرکت ادعای بستانکاران بر ادعای مالکان پیشی می گیرد. در مورد این عامل دو تفسیر ارائه شده است. نخستین تفسیر این است که: همه ادعاها غیر از ادعاهایی که اولویت اول دارند در مورد سهام هستند. دومین تفسیر این است که: همه ادعاها، غیر از ادعاهایی که در دوره آخر قرار می گیرند متعلق به بستانکاران است.
ادعا نسبت به سود
نرخ بهره یا سود نقدی ثابت نسبت به سایر بهره ها و سودهای نقدی اولویت دارند. اگر سود متعلق به دوره ای که پرداخت نشود از نوع جمع شونده باشد، به اصطلاح می گویند که آن متعلق به اوراق بهادار بدهی است.
تعیین ارزش سند بدهی در بازار
تا زمانی که شرکت دارای توان مالی کافی است، تعیین ارزش اسناد بدهی آن تحت تاثیر عملکرد شرکت قرار نخواهد گرفت.
حق رای در مدیریت
حق رای یکی از شناخته شده ترین شواهد و مدارکی است که در مدیریت شرکت وجود دارد. معمولاً این حق به دارندگان سهام عادی تعلق می گیرد، ولی امکان دارد به سرمایه گذاران دیگر هم تعلق گیرد (اگر شرکت برخی از شرایط از پیش بینی شده را تامین ننماید).
. .
..
..
..
حق تقدم
طبق قانون دارندگان سهام عادی حق تقدم دارند (حق خرید سهام عادی تازه انتشار یافته به وسیله شرکت). اوراق بهاداری که چنین حقی به دارنده خود
نمی دهند «اوراق قرضه» به حساب می آیند.
حق تبدیل
اگر بتوان اوراق بهاداری را به سهام عادی تبدیل نمود، دست کم، در زمان کنونی دارای توان بالقوه هستند که بتوان آن ها را سهام نامید (ولی در زمان کنونی سهم به حساب نمی آیند).
توان بالقوه رقیق شدن سود هر سهم
می توان این عامل را یک عامل فرعی از «تبدیل» به حساب آورد، زیرا حق تبدیل اوراق بهادار می تواند موجب رقیق شدن سود هر سهم شود (و این علاوه بر حالتی است که سهام عادی جدید منتشر سوند).
حق اعمال زور برای پرداخت
از دیدگاه حقوقی، بستانکاران حق دریافت بهره در موعد مقرر (تاریخ های معین) و بازپرداخت اصل مبلغ سرمایه گذاری شده در سررسید دارند. اعمال چنین حقی باعث می شود که شرکت به ورطه ورشکستگی بیفتد مالکان دارای چنین حق قانونی نمی باشند، بنابراین، وجود حق اعمال زور برای پرداخت نشانه ای است که اوراق بهادار مزبور در گروه ابزار مالی بدهی قرار گیرند.
از دیدگاه شرکت، دلیل های معقول برای انتشار اوراق بهادار
دو عامل فرعی که در این زمینه نقش مهم ایفا می کنند عبارت اند از: وجود انواع مختلف اوراق بهادار (که شرکت منتشر کرده است) و مبلغی را که شرکت به حساب سرمایه منظور نموده است.
متمایز ساختن بستانکار از مالک بر مبنای هویت سرمایه گذار
اگر افرادی که در اوراق بهادار بدهی سرمایه گذاری می کنند همان افراد یا اعضای خانواده ای هستند که مالک سهام عادی می باشند، در چنین حالتی، به صورت ضمنی یا تلویحی، نوعی حق مالکیت به وجود می آید.
طبقه بندی بدهی های بلندمدت
قرار دادن بدهی در طبقه بلندمدت مبتنی بر قاعده چرخه عملیاتی یا حداکثر یک سال است. اگر انتظار بر این نیست که برای تسویه بدهی جاری از اقلامی از دارایی استفاده نشود که در زمان کنونی در طبقه «جاری» قرار گرفته اند و یا یک بدهی جاری دیگری جایگزین آن شود، باید آن را به عنوان بدهی بلندمدت گزارش کرد. اوراق قرضه، اسناد پرداختنی بلندمدت، قراردادهای اجاره و تعهدات مربوطه، بدهی های بازنشستگی، مالیات های انتقالی و سایر بدهی های انتقالی و گاهی بدهی های احتمالی نمونه هایی از بدهی های بلندمدت هستند.
اوراق قرضه پرداختنی
به چهار دلیل شرکت، به جای انتشار سهام اقدام به انتشار اوراق قرضه می کنند:
احتمالاً اوراق قرضه تنها مبلغ موجود برای تامین وجوه باشند.
تامین مالی از طریق اوراق قرضه هزینه کمتری دارد: از آنجا که ریسک سرمایه گذاری در اوراق قرضه، نسبت به سهام، کمتر است، برحسب سنت، نرخ بهره پرداختنی کمتر است. سرمایه گذارانی که اقدام به خرید اوراق بهادار مالکانه می نمایند انتظار بازده بیشتری دارند تا پذیرفتن ریسک های سنگین تر جبران شود.
.
.
.
.

هزینه انتشار اوراق قرضه
امکان دارد هزینه انتشار اوراق قرضه بسیار زیاد شود. شرکت انتشاردهنده باید هزینه های زیر را پرداخت نماید. حق الزحمه وکیل، هزینه چاپ ورقه قرضه، هزینه تهیه آگهی انتشار اوراق قرضه و کمیسیون کارگزار فروش. طبق بیانیه شماره 21 از هیئت اصول حسابداری «هزینه انتشار اوراق قرضه» باید به دوره های بعد انتقال یابد (به عنوان هزینه سرمایه منظور شود) و در ترازنامه به عنوان یک قلم دارایی گزارش شود. از تاریخ انتشار تا تاریخ سررسید اوراق قرضه این دارایی مستهلک می شود. دلیلی را که برای این شیوه ثبت و گزارش کردن ارائه کردند این است که هزینه ها باعث ایجاد منافع آینده می شوند که با انتشار اوراق قرضه به دست خواهند آمد، زیرا وجوه حاصل از فروش اوراق قرضه باعث می شود که فرآیند کسب سود شرکت بهبود یابد. در نتیجه، این هزینه ها نشان دهنده خدمات بالقوه آینده هستند و باید به صورت دارایی گزارش شوند.
برعکس، سند مفاهیم حسابداری مالی شماره 6 (SFAC No.6) اعلام کرد که هزینه انتشار اوراق قرضه نوعی هزینه است که در تعریف دارایی ها قرار نمی گیرد. هیئت استانداردهای حسابداری مالی استدلال کرد که این هزینه ها باعث می شوند وجوه ناشی از گرفتن وام کاهش یابد که در نتیجه نرخ بهره موثر افزایش می یابد. در نیجه ان ها دارای منلفع اینده نخواهند بود. شیوه استدلال مبنایی ارائه می کند که باید .
.
.
.
.

حق بازخرید
این بازخرید یا «تسویه زودهنگام» بدهی به دو شکل است: (1) امکان دارد شرکت پس از گذشت زمانی نیز به وجوه تامین شده از محل وام نداشته باشد و در نتیجه اوراق قرضه را باطل می نماید و این اقدام را «از دور خارج کردن اوراق قرضه» می نامند یا (2) امکان دارد شرکت اوراق قرضه جدیدی منتشر نماید و آن ها را جایگزین اوراق قرضه قبلی کند و این عمل را «تمدید وام» می نامند.
در مورد رویداد مالی مربوط به تمدید وام نمی توان دلیل قانع کننده ارائه کرد. در خبرنامه تحقیقاتی حسابداری شماره 43 (ARB No,34) برای ثبت و گزارش کردن سود یا زیان غیرعملیاتی مربوط به تمدید وام سه روش ارائه شده است. آن ها از این قرارند:
در سالی که این رویداد انجام می شود، سود یا زیان غیرعملیاتی به صورت مستقیم منظور شود.
سود یا زیان غیرعملیاتی در قالب هزینه استهلاک بر روی سال های باقی مانده وام اولیه سرشکن شود (به آن سال ها تخصیص یابد).
سود یا زیان غیرعملیاتی در قالب هزینه استهلاک بر روی مدت زمان اوراق قرضه جدید سرشکن شود.
اوراق قرضه قابل تبدیل
در شرایط مختلف عوامل دیگری هم وجود دارند که برای مدیریت شرکت انگیزه ایجاد
می نمایند تا اقدام به انتشار اوراق قرضه قابل تبدیل مینماید. برخی از آنها عبارتند از:
1. جلوگیری از فشار به قیمت سهام شرکت (از نظر کاهش یافتن قیمت) و عرضه مقدار زیادی سهام عادی جدید در بازاری که مسبب چنین وضعیتی است.
2. جلوگیری از رقیق شدن سود شرکت و افزایش مقررات مربوط به سود تقسیمی (نقدی) در رابطه با گسترش دادن شرکت یا اجرای پروژه در دست اقدام.
3. هنگامی که شرکت بر این باور است ارزش سهام در بازار کم نمایی شده است، جلوگیری از فروش مستقیم سهام عادی.
4. رسوخ در آن بخش از بازار سرمایه که نمی خواهد یا نمی تواند از طریق انتشار سهام عادی سرمایه گذاری کند.
5. به حداقل رساندن هزینه های مربوط به انتشار اوراق بهادار.
سه ویژگی نخست بیانگر این است که باید اوراق قرضه قابل تبدیل را به عنوان بدهی ثبت و گزارش کرد.
این روش ها عبارتند از:
1. در زمان انتشار شرایط قرار داد نوع ابزار مالی را تعیین نمایند. باید بهره ها را در زمان های مقرر واصل مبلغ را در سررسید نهایی پرداخت کرد (بدون توجه به حق تبدیل) بنابراین اوراق قرضه قابل تبدیل را باید به عنوان یک قلم بدهی منظور کرد.
2. اگر ابزار مالی دارای تعهدی است مبنی بر تبدیل، (اگر دارنده برگ از حق خود استفاده کند) باید آنرا به عنوان یک بدهی ثبت و گزارش نمود.
3. باید اوراق قرضه تبدیل را بر اساس ابزار مالی اصلی که دارای بیشترین ارزش است، ثبت و گزارش نمود.
4. باید اوراق قرضه قابل تبدیل را بر مبنای محتمل ترین بازده طبقه بندی کرد. اگر چنین به نظر برسد که دارنده سند با احتمال بیشری اقدام به استقاده از حق خود نماید باید اوراق قابل تبدیل را به عنوان سهم ثبت و گزارش نمود.
اسناد پرداختنی بلند مدت
اسناد پرداختنی بلندمدت از این دیدگاه مشابه اوراق قرضه هستند، آنها بیانگر تعهداتی هستن که باید در آینده
پرداخت (بازپرداخت) شوند، و معمولا تعهد به پرداخت مستلزم پرداخت بهرا از بابت وجوهی است که به عنوان وام گرفته باشد. مبلغ بهره که منظور میشود. مبلغ بهره که منظور میشود به عواملی مانندرتیه اعتباری گیرنده وام، مبلغ بدهی های جاری و عرف یا حکم عادت بر صنعت مربوط بستگی دارد.
خلاصه از مفاد بیانیه (بهره حساب های دریافتی و پرداختی) از هیئت اصئل حسابداری، از این قرار است:
1.
.
.
.
.

.
سایر مسئله های مطرح در تعیین مبلغ بدهی
افشای اطلاعات درباره تأمین مالی از خارج از ترازنامه از مهم ترین آنهاست.
تأمین مالی از خارج از تراز نامه
برخی از شرکت ها در تنظیم قراردادهای تامین مالی دست به ابتکار زده اند و ساختار سرمایه را به گونه ای ارائه میکنن که الزامی به شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ندارند. این نوع قراردادها را «تامین مالی خارج از ترازنامه» می نامند.
هدف اصلی این است که بدهی در خارج از ترازنامه قرارگیرد.
اوراق بهادار مشتقه
اوراق بهادار مشتقه نوعی قرارداد یا رویداد مالی است که ارزش آن به ارزش شاخص یا دارایی مربوطه (مورد بحث) بستگی دارد (یعنی، ارزش آن براساس ارزش شاخص یا دارایی دیگری تعیین می شود. هنگامی که اوراق بهادار مشتقه مطرح باشند (مورد استفاده قرار می گیرند)، اولین طرف قرارداد می تواند (1) ریسکی متفاوت از دومین طرف قرارداد بپذیرد، (2) به دومین طرف قرارداد مبلغی پرداخت کند تا این ریسک را بپذیرد، (3) از ترکیبی از شماره های (1) و (2) استفاده نماید.
همه معامله های اوراق بهادار مشتقه دو منشا دارند: پیش خرید یا پیش فروش در سازمان فرابورس و برگ اختیار معامله. «پیش خرید یا پیش فروش در سازمان فرابورس» یک طرف قرارداد را متعهد به خرید و طرف دیگر را متعهد به فروش اقلامی خاص مانند 10 هزار یورو می نماید که قیمت آن مشخص و زمان انجام شدن معامله هم در آینده مشخص است. از سوی دیگر، «برگ اختیار معامله» به دارنده خود حق می دهد (ولی او الزامی ندارد) که کالای خاصی را، مانند 10 هزار یورو، به قیمتی خاص و در تاریخی در آینده بخرد یا بفروشد. تفاوت عمده بین این دو نوع معامله این است که «خرید یا پیش فروش در سازمان فرابورس» ملزم .
.
.
.
.
تجدید ساختار وام های بحران آفرین
هیئت استانداردهای حسابداری مالی تحقیقی با عنوان «تجدید ساختار وام های بحران آفرین» آغاز کرد. در این تحقیق همه توجه به سه پرسش مطرح شد: (1) آیا انواع خاصر از تجدید ساختار وام های بحران آفرین نیاز به این دارند که ارزش دفتری وام کاهش یابد؟ (2) اگر چنین است، آیا باید اثر این کاهش را در سود دوره جاری گزارش کرد، آن را به دوره بعد انتقال داد و یا آن را در حساب سرمایه پرداخت شده منظور کرد؟ (3) آیا بهره پرداختنی احتمال متعلق به وام تجدید ساختار شده را باید پیش از این که به صورت «حساب های پرداختنی» درآید، شناسایی و پرداخت کرد؟
مسئله های مطرح در مورد هر یک از این پرسش ها در زمینه شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ها و سود غیرعملیاتی ناشی از نگهداری این اسناد می شود. بدهی را باید بر مبنای مبلغی که احتمال دارد منافع اقتصادی آینده ناشی از تعهد کنونی از دست برود. زمانی سود غیرعملیاتی ناشی از نگهداری سند به وجود می آید که بدهی کاهش یابد. نتیجه بررسی پرسش های بالا باعث شد که استاندارد شماره 15 (SFAS No.15) با عنوان «شیوه ثبت و گزارش کردن تجدید ساختار بدهی های بحران آفرین به وسیله بدهکار و بستانکار» منتشر شود.
.
.
.
.

تغییر دادن شرایط مندرج در قرارداد وام
تجدید قرارداد وام ایجاب می کند که شرایط قرارداد برای دوره های آینده تغییر کند و منجر به یکی از دو حالت زیر خواهد شد:
اصل و بهره ای را که باید پرداخت کرد به بیش از ارزش دفتری کنونی برسد، از این رو بدهکار هیچ نوع سود عملیاتی را شناسایی (ثبت) و گزارش نمی نماید.
مبلغ اصل و بهره که باید بازپرداخت شود از ارزش دفتری کنونی بدهی کمتر است، بنابراین، بدهکار سود غیرعملیاتی شناسایی (ثبت) و گزارش می کند.
تسویه بدهی از مجرای قرارداد معاوضه سهام یا دارایی
هنگامی که بدهکار برای تسویه بدهی یک قلم دارایی یا تعدادی سهم به بستانکار می دهد، این نقل و انتقال را بر مبنای ارزش بازار دارایی یا سهام انتقال یافته ثبت و گزارش می کنند. ارزش بازار در زمان معامله و بر مبنای ارزش بازار دارایی یا سهمی که پرداخت می شود تعیین می گردد، مگر اینکه بتوان ارزش بازار وام را، به شیوه ای راحت تر تعیین کرد. اگر بدهی ثبت شده به بیش از ارزش بازار دارایی انتقال یافته برسد باید سود غیرمترقبه شناسایی (ثبت) و گزارش شود. بستانکار هزینه مطالبات سوخت شده (و نه یک رویداد غیرمترقبه) را ثبت می کند. اگر دارایی به بستانکار داده شود، باید سود یا زیان غیرعملیاتی ناشی از دارایی را ثبت کرد و مقدار آن برابر است با تفاوت بین ارزش بازار دارایی و ارزش دفتری آن.
وام بلندمدت: تجزیه و تحلیل مالی
هنگامی که بدهی های بلندمدت شرکت از دیدگاه مالی تجزیه و تحلیل
می شوند باید این محاسبه ها را انجام داد: تعیین قدرت نقدینگی،توان پرداخت بدهی ها در سررسید، انعطاف پذیری مالی، تعیین .
.
.
.
.
استانداردهای بین المللی حسابداری
هیئت استانداردهای بین المللی حسابداری در رابطه با بدهی های بلندمدت مسئله زیر را مورد توجه قرار داد:
طبقه بندی اوراق قرضه و سهام در استاندارد بین المللی حسابداری شماره 32 (IAS No.32) با عنوان «ابزارهای مالی:افشا و ارائه اطلاعات»
رویدادهای احتمالی در استاندارد بین المللی حسابداری شماره 37 (37IAS No.) با عنوان «ذخیره ها، بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی».
ابزارهای مالی در استاندارد بین المللی حسابداری شماره 39 (39IAS No.) با عنوان «تعیین ارزش و شناسایی (ثبت) ابزارهای مالی».